Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/9845 Esas 2015/9487 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/9845
Karar No: 2015/9487
Karar Tarihi: 18.11.2015

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/9845 Esas 2015/9487 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin hırsızlık suçu ile suçlu bulunmasına ve mala zarar verme suçu için verilen para cezasının temyiz edilemeyeceğine karar verdi. Ancak, belirli yerlere gitmekten yasaklanma tedbirinin yönetmelikte belirtilen kriterlere uygun olmadığı ve infaz edilemediği gerekçesiyle karar bozuldu. Bu kararın gerekçesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi uyarınca suça sürüklenen çocuk... müdafiinin temyiz talebinin reddedildiğine ilişkindir. Hukuki dayanaklar aşağıdaki kanun maddeleridir:
- 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 2. ek maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi
- TCK'nin 50/1-d maddesi
- Denetimli Serbestlik ve Yardım Merkezleri İle Koruma Kurulları Yönetmeliği'nin 38/son maddesi

17. Ceza Dairesi 2015/9845 E. , 2015/9487 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
I- Mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelemesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 1000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince suça sürüklenen çocuk... müdafiinin temyiz talebinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz isteminin incelemesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuk ... tarafından işlendiğini nitelendirmede ve kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
TCK"nın 50/1-d maddesinde yer alan “belirli yerlere gitmekten veya belirli etkinlikleri yapmaktan yasaklanma” tedbiri, Denetimli Serbestlik ve Yardım Merkezleri İle Koruma Kurulları Yönetmeliği"nin 38/son maddesinde “sanık veya hükümlünün suçun işlemesinde, suça yönelmesinde ya da zararlı alışkanlıklar edinmesinde veya bağımlılık yapan maddeler kullanmasında; çevresel, psikolojik, sosyal veya ekonomik etkisi bulunan ya da sanık veya hükümlünün yeniden suç işlemesine yol açan etkenleri tetikleyecek yerler veya etkinlikler” olarak tanımlanmış olup, belirli yere gitme yasağının, failin suç işlemesi veya zararlı alışkanlıklar edinmesinde olumsuz etkileri bulunan konulara ilişkin olması ve her durumda çevrilen yaptırımın işlenen suçla mantıki bağlantısının bulunması gerekliliğine karşın; 5 ay süreyle akşam 22.00"den sabah 05.00"e kadar... yolunun ... ilçe merkezi tarafında kalan kısmına geçişinin sağlanmasına şeklinde, içeriği Yönetmelik kapsamına aykırı ve infaz kabiliyeti olmayan seçenek tedbire hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk... müdafiinin temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 18.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.