Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2014/5550 Esas 2014/8703 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul 14. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 18/02/2014
NUMARASI : 2012/438-2014/102

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 02/10/2012 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 18/02/2014 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

_ K A R A R _

Dava, ortaklığın giderilmesi isteğine ilişkindir.
Davacı vekili, .. ada ..parsel sayılı taşınmazın .. no’lu bağımsız bölümü üzerindeki ortaklığın mümkünse aynen taksim, mümkün olmaz ise satış yoluyla giderilmesini istemiş, 26.11.2013 tarihli duruşmada davadan feragat ettiklerini beyan etmiştir.
Davalılar vekili, davaya devam etmek istediklerini bildirerek, ortaklığın satış yoluyla giderilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, dava konusu taşınmazın ortaklığının satış suretiyle giderilmesine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı vekili temyiz etmiştir.
1- Paydaşlığın (ortaklığın) giderilmesi davaları iki taraflı, taraflar için benzer sonuçlar doğuran davalardır. Bu davalarda davalı da davacı gibi aynı haklara sahiptir. Davacı davasından feragat etse bile davalının davaya devam etmek istemesi halinde mahkemece davaya devam edilerek işin esası hakkında karar verilmelidir. Bu nedenle davacının davadan feragat beyanına karşı hazır bulunan davalılardan diyecekleri sorulmalı, davaya devam etmeyi istemeleri halinde yargılamaya devam edilmelidir.
Yukarıda açıklanan ilke uyarınca, davalılar vekilinin davaya devam etmek istedikleri yönündeki beyanına göre, mahkemece davaya devam edilerek esasa ilişkin hüküm kurulmasında hukuka ayrı bir yön bulunmadığından davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2- Paydaşlığın (ortaklığın) giderilmesi davaları iki taraflı, taraflar için benzer sonuçlar doğuran davalar olup, sonuçta kazanan ve kaybeden taraftan söz edilemeyeceğinden yargılama giderleri ve vekalet ücretinin taraflara payları oranında yükletilmesi gerekir.
Somut olaya gelince; davalılar lehine takdir edilen vekalet ücretinin ortaklığın giderilmesi davalarının niteliği gereği taraflara payları oranında yükletilmesi gerekirken tamamının davacıdan tahsiline karar verilmesi doğru değildir.
Ayrıca, ortaklığın giderilmesi davalarında kendilerini vekil ile temsil ettiren paydaşlar yararına Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi hükümlerine göre maktu vekâlet ücreti takdir edilmesi gerekirken kendisini vekille temsil ettiren davacı lehine vekalet ücretine karar verilmemesi de doğru olmamıştır.
Diğer yandan, 492 Sayılı Harçlar Kanunu ve eki Tarifenin karar ve ilam harcına ilişkin hükmü uyarınca karar tarihi itibariyle gayrimenkulün satış bedeli üzerinden alınacak harcın binde 11,38 olması ve yukarıda açıklanan ilkeler gereğince taraflardan payları oranında alınması gerekirken, hüküm sonucunda binde 9 olarak gösterilmesi ve taraflardan payları oranında tahsil edileceğinin belirtilmemiş olması da doğru görülmemiş, bu sebeplerle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bent uyarınca davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine 26.06.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.