Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/14521 Esas 2014/7011 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Sanığın mahkumiyetine dair.

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık hakkında TCK"nin 62. maddesi gereği yapılan indirim sonucu 3 yıl hapis cezası verilmesi gerekirken 2 yıl 12 ay hapis cezasına hükmedilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanık hakkında verilen temel cezanın belirlenmesinde uygulanan yasa ve maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 232/6. fıkrasına muhalefet edilmesi,
2) 5237 sayılı Yasanın 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yasaklamanın aynı yasanın 53/3. maddesine göre kendi alt soyu bakımından şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK"un 322. maddesi gereğince hüküm fıkrasının 1 numaralı bendindeki “teşdiden” ibaresinden sonra gelmek üzere “5237 sayılı TCK"nin 86/1. maddesi gereğince” ibaresinin eklenmesi ve hüküm fıkrasının TCK"nin 53. maddesi ile ilgili paragrafının “5237 sayılı Yasanın 53/1-a, b, c, d, e bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan 53/3. maddesi hükmü gereğince şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına” şeklinde değiştirilmesi ve diğer kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün istem gibi DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.