Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/1003 Esas 2020/2135 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/1003
Karar No: 2020/2135

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/1003 Esas 2020/2135 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi, bir karşılıklı boşanma davasına ilişkin verilen hükmün temyiz edilmesi üzerine kararını açıkladı. Mahkeme, davacı-karşı davalı kadının bazı temyiz itirazlarının yersiz olduğunu ancak maddi ve manevi tazminatların miktarı yönünden daha uygun bir takdirde bulunulması gerektiğine hükmetti. Türk Medeni Kanunu'nun 174/1 ve 174/2 maddelerine göre daha hakkaniyetli bir tazminat takdir edilmesi gerektiği belirtilen karar da, dosyanın ilgili mahkemeye gönderilmek üzere bozulmasına karar verildi. Kararda, Türk Medeni Kanunu'nun yanı sıra Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddelerine de atıfta bulunuldu.

2. Hukuk Dairesi 2020/1003 E. , 2020/2135 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından nafakaların ve tazminatların miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacı-karşı davalı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı-karşı davalı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükümleri dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple bölge adliye mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 12.03.2020 (Prş.)