Kararı Veren
Yargıtay Dairesi : 19. Ceza Dairesi
Mahkemesi :İcra Ceza
Sayısı : 514-200


Ticari işletme yöneticisinin alacaklıları zarara sokmak kastı ile borcu ödememesi suçundan sanıklar ... ve ... hakkında şikâyetçi Kaptan Etiket Matbaacılık San. ve Tic. Ltd. Şti.’nin vekili aracılığıyla şikâyetçi olması üzerine yapılan yargılama sonucunda sanıkların beraatlerine ilişkin İstanbul 8. İcra Ceza Mahkemesince verilen 18.02.2016 tarihli ve 113-70 sayılı hükümlerin, şikâyetçi vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 19. Ceza Dairesince 29.11.2017 tarih ve 1563-10318 sayı ile;
"Sanıklara isnat edilen İİK’nın 333/a maddesinde düzenlenen "ticari işletme yöneticisinin alacaklıları zarara sokmak kastı ile borcu ödememesi" suçunun oluşması için, takibin kesinleştiği tarih itibarıyla şirketin borcu ödeme gücüne sahip olması ve şirketin hukuken veya fiilen yönetim yetkisine sahip olan şirket yetkilisinin alacaklıyı zarara uğratmak kastıyla şirket borcunu ödememesi gerekmekte olup takibin kesinleştiği 27.09.2012 tarihi itibarıyla şirketin borcu ödeme gücüne sahip olup olmadığının tespiti için borçlu şirket ticari defter ve belgeleri ile banka hesapları üzerinde karşılaştırılmalı olarak bilirkişi marifeti ile inceleme yaptırılıp sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının takdiri gerekirken, yazılı şekilde sanıkların beratine karar verilmesi," isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
Yerel Mahkeme ise 22.05.2018 tarih ve 514-200 sayı ile;
"...İcra ve İflas Kanunu’nun 333/a maddesinde; "Ticaret şirketlerinde hukuken veya fiilen yönetim yetkisine sahip olanların; ticari işletmenin borcu ödeyebilecek ekonomik güce sahip olmasına karşın kasıtlı olarak ticari işletmenin borçlarını kısmen veya tamamen ödemeyerek alacaklıları zarara sokmaları ve ayrıca bu eylemlerinin başka bir suçu oluşturmaması hâlinde cezalandırılacaklarının" hükme bağlanmış olması ve müşteki vekilinin şikâyet dilekçesinde sanıklara isnat ettiği eylemlerin ispatlanması hâlinde hakkında İİK"nın 331. maddesinde düzenlenen alacaklılarını zarara uğratmak kastıyla mevcudunu eksiltme suçunu oluşturacağının ve bu suçtan süresinde yapılmış bir şikâyetin bulunmadığı" gerekçesiyle direnerek, önceki hükümlerdeki gibi beraat kararları verilmiştir.
Bu hükümlerin de şikâyetçi vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 07.10.2018 tarihli ve 76271 sayılı “bozma” istekli tebliğnamesiyle dosya, 6763 sayılı Kanun"un 36. maddesiyle değişik CMK"nın 307. maddesi uyarınca kararına direnilen daireye gönderilmiş, aynı madde uyarınca inceleme yapan Yargıtay 19. Ceza Dairesince 20.12.2018 tarih ve 6775-13529 sayı ile direnme kararının yerinde görülmemesi üzerine Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA GENEL KURULU KARARI
Özel Daire ile Yerel Mahkeme arasında oluşan ve Ceza Genel Kurulunca çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; sanıklara atılı 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu"nun 333/a maddesinde yer alan "ticari işletme yöneticisinin alacaklıları zarara sokmak kastı ile borcu ödememesi" suçundan eksik araştırma ile karar verilip verilmediğinin belirlenmesine ilişkin ise de Yargıtay İç Yönetmeliği"nin 27. maddesi uyarınca öncelikle, Yerel Mahkeme kararının "yeni hüküm" niteliğinde olup olmadığının değerlendirilmesi gerekmektedir.
Ceza Genel Kurulunun süreklilik kazanmış uygulamalarına göre şeklen direnme kararı verilmiş olsa dahi;
a) Bozma kararı doğrultusunda işlem yapmak,
b) Bozma kararında tartışılması gereken hususları tartışmak,
c) Bozma sonrasında yapılan araştırma, inceleme ya da toplanan yeni delillere dayanmak,
d) İlk kararda yer almayan ve daire denetiminden geçmemiş olan yeni ve değişik gerekçelerle veya sonradan yürürlüğe girip lehe hükümler içermekle uygulanması gereken yeni kanun normlarına dayanarak hüküm kurmak,
Suretiyle verilen hüküm, özde direnme kararı olmayıp, yeni bir hükümdür. Bu nitelikteki bir hükmün temyiz edilmesi halinde ise incelemenin Yargıtay’ın ilgili dairesi tarafından yapılması gerekmektedir.
İncelenen dosya kapsamından;
Şikâyetçi Kaptan Etiket Matbaacılık San. ve Tic. Ltd. Şti.’nin, İstanbul 18. İcra Müdürlüğünün 2012/19233 esas sayılı dosyasında kambiyo senetlerine özgü haciz yoluyla başlatılan takipte borçlu Üçes Tekstil Konfeksiyon Kumaşcılık San. ve Tic. Ltd. Şti.’den alacağını tahsil edememesi üzerine ... ve ... isimli borçlu şirket yetkilileri hakkında 2004 sayılı Kanun’un 333/a maddesi uyarınca şikâyetçi olunması üzerine yapılan yargılama neticesinde Yerel Mahkemece; “Limited şirketleri düzenleyen TTK’nın 573/2. maddesi uyarınca ortaklar şirket borçlarından sorumlu olmayıp sadece taahhüt ettikleri esas sermaye paylarını ödemekle sorumludurlar. Bu nedenle limited şirketleri ortakları şirketin borcu nedeniyle mal edinerek, edindikleri malları satarak, ortağı ve yetkilisi oldukları şirketin alacaklılarına zarar verme suçunu işleyemezler. Bu hâliyle sanıkların üzerine atılı suçun yasal unsurları oluşmadığı” gerekçesiyle beraat kararı verildiği, verilen beraat hükümlerinin şikâyetçi vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 19. Ceza Dairesince, borçlu şirket ticari defter ve belgeleri ile banka hesapları üzerinde karşılaştırılmalı olarak bilirkişi marifeti ile inceleme yaptırılıp sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının takdiri gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliğinden hükmün bozulmasından sonra Yerel Mahkemece “...İcra ve İflas Kanunu’nun 333/a maddesinde; ‘Ticaret şirketlerinde hukuken veya fiilen yönetim yetkisine sahip olanların; ticari işletmenin borcu ödeyebilecek ekonomik güce sahip olmasına karşın kasıtlı olarak ticari işletmenin borçlarını kısmen veya tamamen ödemeyerek alacaklıları zarara sokmaları ve ayrıca bu eylemlerinin başka bir suçu oluşturmaması halinde’ cezalandırılacaklarının hükme bağlanmış olması ve müşteki vekilinin şikâyet dilekçesinde sanıklara isnat ettiği eylemlerin ispatlanması hâlinde hakkında İİK"nın 331. maddesinde düzenlenen alacaklılarını zarara uğratmak kastıyla mevcudunu eksiltme suçunu oluşturacağının ve bu suçtan süresinde yapılmış bir şikâyetin bulunmadığı” şeklinde, ilk hükümde yer almayan ve Özel Daire denetiminden geçmemiş olan yeni ve değişik gerekçe ile sanıkların ilk hükümlerdeki gibi beraatlerine karar verildiği anlaşılmaktadır.
Bu itibarla, Yerel Mahkemenin son uygulaması direnme kararı niteliğinde olmayıp değişik gerekçe ile kurulmuş "yeni hüküm" niteliğindedir. Bu yeni hükmün doğrudan Ceza Genel Kurulunca ele alınması mümkün olmadığından, dosyanın temyiz incelemesi için Özel Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
İstanbul 8. İcra Ceza Mahkemesince verilen 22.05.2018 tarihli ve 514-200 sayılı karar yeni hüküm niteliğinde olduğundan, dosyanın temyiz incelemesi için, Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 30.01.2019 tarihli ve 1 sayılı kararı ile 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu"nun 16. babında 331 ilâ 354. maddeleri arasında düzenlenen suçlar hakkındaki dava dosyalarının devredilmesi nedeniyle aynı karar uyarınca Yargıtay 19. Ceza Dairesine ait anılan işlerin devredildiği Yargıtay 12. Hukuk Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİ EDİLMESİNE, 02.06.2020 tarihinde yapılan müzakerede oy birliğiyle karar verildi.