MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi kötüye kullanma, hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında güveni kötüye kullanma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın üzerine atılı suçu 5237 sayılı TCK"nın 53/1-e maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği kabul edilmesine rağmen hakkında aynı Yasanın 53/5. maddesinin uygulanmaması ile 203 gün adli para cezasının TCK"nın 52. maddesi gereğince 1 gün karşılığının 30 TL"den adli para cezasına çevrilmesine karar verildiği halde, 25 TL"den hesaplanmak suretiyle adli para cezasının 6.090 TL yerine 5.075 TL olarak eksik belirlenmesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma, yapılan yargılama göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanığın temyiz itirazlarının reddiyle eleştiriler dışında usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında görevi kötüye kullanma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Kayseri Barosuna kayıtlı avukat olarak görev yapan sanığın, katılan vekili sıfatıyla takip ettiği Sivrihisar Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/10 Esas sayılı kamu davasında 03/06/2010 ilâ 27/10/2011 tarihleri arasında yapılan toplam 8 duruşmaya mazeretsiz olarak katılmadığı iddia ve kabul edilen somut olayda; davaya konu Sivrihisar Asliye Ceza Mahkemesindeki 2010/10 Esas sayılı dosyasının getirtilip, sanığın duruşmalara katılmadığı
celselerde esaslı işlemlerin yapılıp yapılmadığının incelenmesinden sonra kamunun zararına veya kişilerin mağduriyetine neden olma ya da kişilere haksız menfaat sağlama biçimindeki objektif cezalandırma koşullarından birinin gerçekleşip gerçekleşmediğinin, gerçekleşmişse ne şekilde gerçekleştiğinin denetime imkan verecek şekilde karar yerinde tartışılması suretiyle hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik inceleme ve yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Kabule göre de;
Sanık hakkında hükmedilen 150 gün adli para cezasının TCK"nın 52. maddesi gereğince 1 gün karşılığının 50 TL"den adli para cezasına çevrilmesine karar verildiği halde, 25 TL"den hesaplanmak suretiyle adli para cezasının 7.500 TL yerine 3.750 TL olarak eksik belirlenmesi,
5271 sayılı CMK"nın 5728 sayılı Yasa ile değişik 231/5. maddesi uyarınca mahkemece hükmolunan iki yıl veya daha az süreli hapis veya adli para cezasına ilişkin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebilmesi için; sanığın daha önce kasıtlı bir suçtan mahkum olmaması, mahkemece sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması ve suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tazmin suretiyle tamamen giderilmesi gerektiği, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 03/02/2009 tarihli ve 2008/11-250 Esas, 2009/13 sayılı Kararında da açıklandığı üzere, CMK’nın 231/6-c maddesinde düzenlenen "giderilmesi gereken zarar" kavramının, somut, belirlenebilir maddi zarar olduğu, manevi zararların bu kapsamda bulunmadığı, dolayısıyla engel sabıkası olmayan sanık hakkında, somut maddi zararın ne olduğu denetime imkan verecek şekilde araştırılıp, karar yerinde gösterilmeden "mağdurun zararı giderilmediğinden..." şeklindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile CMK"nın 231/5. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Yüklenen suçu TCK"nın 53/1-e maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği kabul edilen sanık hakkında aynı Kanunun 53/5. maddesi gereğince hükümde belirtilen gün sayısının yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kendisini vekille temsil ettirmeyen katılan yararına vekalet ücretine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 12/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.