MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Basit cinsel saldırı, konut dokunulmazlığını ihlal etme, silahla tehdit
HÜKÜM : Sanığın atılı basit cinsel saldırı ve konut dokunulmazlığını ihlal etme suçundan mahkumiyetine, atılı silahla tehdit suçundan beraatine dair Bursa 6. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 24.10.2017 gün ve 2017/137 Esas, 2017/332 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi,

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler sanık müdafisi ile Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi.
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi gereğince Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının her aşamada ilgili kamu davalarına katılma ve hükümleri temyiz etme hakkı olduğu ve Bakanlık vekili tarafından sunulan dilekçe ile açıkça katılma iradesinin ortaya konulduğu anlaşılmakla anılan madde hükmü de gözetilerek 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca suçtan zarar gören Aile,Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının davaya katılmasına, Av. ...’ ın katılan Bakanlık vekili olarak kabul edilmesine ve Bakanlığın davaya katılmasının doğrudan Anayasa ve Kanundan kaynaklanan koruma yükümlülüğüne ilişkin bir kamu görevi olması nedeniyle vekalet ücretine yönelik talebin reddine karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanığın mağdureye yönelik silahla tehdit ve konut dokunulmazlığını ihlal etme suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Sanık hakkında konut dokunulmazlığını ihlal etme suçundan hükmedilen cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararının temyizi mümkün olmadığından anılan mahkumiyet hükmüne ilişkin sanık müdafisi ile katılan bakanlık vekilinin temyiz istemlerinin, ayrıca silahla tehdit suçunu düzenleyen 5237 sayılı TCK"nın 106/2-a. maddesinde yer alan hapis cezalasının üst sınırının ise on yıldan az olup 5271 sayılı CMK"nın 286/2-f. maddesine göre üst sınırı on yıl veya daha az hapis cezasını gerektiren suçlarla ilgili ilk derece mahkemesince verilen beraat kararlarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen hükümler kesin olup temyiz edilemediğinden, anılan beraat hükmüne ilişkin katılan bakanlık vekilinin temyiz istemlerinin CMK"nın 298. maddesi gereğince REDDİNE,

Sanığın mağdureye yönelik basit cinsel saldırı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
5271 sayılı CMK"nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçelerinde belirttiği nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından yapılan yargılama neticesinde vaki istinaf başvurularının esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK"nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 31.01.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.