Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/10590 Esas 2014/5017 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre, sanığın gündüz, meskun mahal dışı, bölünmemiş, iki yönlü, asfalt, 7 m. genişliğinde, kuru, düz, eğimsiz yolda seyir halinde iken, önüne köpek çıkması üzerine şerit ihlali yaparak karşı yönden gelen ...’ün aracı ile çarpışması sonucu asli kusurlu olarak üç kişinin vücutlarında kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmasına sebebiyet vermesi şeklinde meydana gelen olayda, temel ceza belirlenirken suçun işleniş şekli, meydana gelen zararın ağırlığı, failin taksire dayalı kusurunun yoğunluğu da nazara alınmak suretiyle, adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, sanık hakkında alt sınırdan ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin hükmün açıklanmasının geri bırakılması gerektiğine ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, eleştirilen husus dışında sair yönleri usül ve kanuna uygun olan hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 27.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.