15. Ceza Dairesi Esas No: 2015/12429 Karar No: 2017/11181 Karar Tarihi: 22.05.2017
Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2015/12429 Esas 2017/11181 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yapılan temyiz talebinin incelenmesinde, ilk sanığın temyiz talebinin süresinde yapılmadığı ve reddedilmesi gerektiği, diğer sanığın ise uzlaştırma işlemleri için gereği yapılmadan mahkumiyet hükmüne varıldığı gerekçesiyle hüküm BOZULMUŞTUR. Mahkeme kararında, ilk sanık hakkında TCK’nın 157/1, 52/2-4, 58. maddeleri, diğer sanık hakkında ise TCK’nın 157/1, 52/2-4. maddelerinin uyarınca mahkumiyet hükümleri verilmiştir. Kararda bahsedilen 6763 sayılı Kanunun 34.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK\"nın 253. ve 254. madde fıkraları, uzlaştırma işlemleri için gerekliliklerini belirtmektedir.
Dolandırıcılık suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler sanıklar tarafından ayrı ayrı temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü; 1-Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz talebinin incelenmesinde; Sanığın yokluğunda verilen mahkumiyet hükmü, sanığın merniste kayıtlı olan adresine tebligat kanununun 21. maddesi gereğince usulüne uygun şekilde 29/08/2013 tarihinde tebliğ edilmiş olmasına rağmen sanık tarafından bir haftalık yasal süresinden sonra 09/09/2013 tarihinde temyiz edildiği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 2-Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz talebinin incelenmesinde; Sanığa yüklenen dolandırıcılık suçu nedeniyle, hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırma işlemleri için gereği yapılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini zorunluluğu, Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca sair hususlar incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 22/05/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.