Özet:

Sanık bir hırsızlık suçundan mahkum edildi. Suça konu olan cep telefonu müştekinin çalıştığı işyerinden alındı. Mahkeme, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b maddesine uyan suçun işlendiğine karar verdi. Ancak aynı kanunun 141/1 maddesi uyarınca daha ağır bir ceza verildi. Dosyada ve duruşma tutanaklarında yeterli kanıtların olduğu ve hükmün usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle, sanığın temyiz itirazı reddedildi ve hüküm onandı.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b maddesi, \"Hırsızlık suçu; bir eşya hakkında sahibinin rızası olmaksızın onu zapteden veya kullanma yetkisini elde edebilen kimse tarafından başkasına ait olan bir şeyi almak suretiyle temellük etmek veya hile veya sahtecilik kullanarak ondan kendisine veya başkasına yarar sağlamak suretiyle o şeyi elde etmek\" olarak tanımlanırken; 141/1 maddesi de \"1 yıldan fazla hapis cezasını gerektiren zilyetliğe tecavüz, yağma, hırsızlık, dolandırıcılık, zimmet, irtikap suçlarından hükümlü olandan aynı veya benzeri bir suçu işlediği sabit veya İcra ve İflas Kanunu'nun 66. maddesi gereğince gerçek kişilerin ticari faaliyetleri kapsamında battığına karar verilen kişiler hakkında daha ağır ceza verilebilir\" şeklinde tanımlanmaktadır.