Marka Hakkına Tecavüz - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2016/8904 Esas 2016/23922 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/8904
Karar No: 2016/23922
Karar Tarihi: 26.12.2016

Marka Hakkına Tecavüz - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2016/8904 Esas 2016/23922 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, marka hakkına tecavüz suçu işleyen sanık mahkum edildi. Ancak, temyiz incelemesinde 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesiyle Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde yapılan değişiklik nedeniyle uzlaşma kurumunun uygulanması engel teşkil etmeyeceği belirtilerek, sanık hakkında yeniden değerlendirme yapılması gerektiği kararına varıldı. Bu nedenle, mahkeme kararı bozuldu ve dosya yeniden değerlendirilmek üzere mahkemeye gönderildi. Kararda geçen kanun maddeleri ise şunlar: 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. ve 254. maddeleri, 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/7 ve 61/A maddeleri, TCK'nın 53. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

19. Ceza Dairesi 2016/8904 E. , 2016/23922 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Marka Hakkına Tecavüz
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde değişiklik yapılarak madde içeriğinden “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile” ibaresinin çıkarılması nedeniyle özel bir etkin pişmanlık hükmü olan 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/7 maddesinin aynı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/A maddesinde düzenlenen satışa arz etme veya satma suçu yönünden de uzlaşma kurumunun uygulanmasına engel teşkil etmemesi, uzlaşmanın soruşturma ve kovuşturmalarda mutlaka öncelikle uygulanması zorunlu bir maddi ceza hukuku ve ceza muhakemesi hukuku kurumu olması karşısında, sanık hakkında 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik CMK’nın 253 ve 254. maddelerinin uygulanması zorunluluğu,
Kabule göre de;
Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 26/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.