Tehdit - hakaret - yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/31621 Esas 2016/12518 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/31621
Karar No: 2016/12518
Karar Tarihi: 07.06.2016

Tehdit - hakaret - yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/31621 Esas 2016/12518 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, tehdit, hakaret ve yaralama suçlamalarıyla sanığın mahkumiyetine karar verdi. Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığı için işin esasına geçildi ve vicdani kanıtın oluştuğu tutanaklar ve belgeler incelendi. Yargılama sonucunda sanığın suçları işlediği kanıtlandı ve mahkumiyeti uygun görüldü. Ancak, tekerrür hükümlerinin yanlış uygulandığı ve Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmiş olan hak yoksunluğu hükmünün gözetilmediği tespit edildi. Bu nedenle hüküm bozuldu ve düzeltme yapılarak onandı. Kanun maddeleri ise şöyle:
- TCK’nın 58. maddesi: Tekerrür hükümleri
- 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi: En ağır cezayı içeren mahkumiyetin tekerrüre esas alınması
- TCK'nın 53/1-b maddesi: Hak yoksunluğu hükmü.

18. Ceza Dairesi 2015/31621 E. , 2016/12518 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit, hakaret, yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen yaralama, tehdit ve hakaret eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
a- TCK’nın 58. maddesi uygulanırken, 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi uyarınca en ağır cezayı içeren mahkumiyetin tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, birden fazla hükümlülüğün tekerrüre esas alınması,
b- TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesi"nin, 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla, iptal edilmiş olması nedeniyle, uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması ve TCK"nın 53/1-(c) bendinde yer alan hak yoksunluğunun süresi ve kapsamı açısından anılan Kanun maddesinin 3. fıkrası hükmünün gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık ..."nun temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; tebliğnameye aykırı olarak, tekerrür uygulanmasına ilişkin hüküm fıkralarının sonuna “en ağır cezayı içeren...Asliye Ceza Mahkemesinin 2008/590, 2009/199 E/K sayılı ilamındaki görevi yaptırmamak için direnme suçundan verilen 1 yıl hapis cezasının tekerrüre esas alınmasına” ibaresinin eklenmesi biçiminde HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07/06/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.