Cinsel taciz - kişilerin huzur ve sükununu bozma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/6857 Esas 2019/577 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/6857
Karar No: 2019/577
Karar Tarihi: 31.01.2019

Cinsel taciz - kişilerin huzur ve sükununu bozma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/6857 Esas 2019/577 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, mağdureyi telefonla arayarak cinsel içerikli konuşmalar yapmak ve huzurunu bozmak suçlamasıyla yargılanmıştır. Mahkeme, cinsel taciz suçundan beraat kararı verirken, huzuru bozma suçundan sanığı suçlu bulmuştur. Ancak, yeni düzenlemelerin dikkate alınması gerektiği ve suçun ayrı ayrı hükme bağlanması gerektiği gerekçesiyle karar temyiz edilmiştir. Temyiz sonrası, mahkemenin kararı bozulmuş ve suçların ayrı ayrı hükme bağlanması gerektiği belirtilmiştir.
Kanunlar:
- 6545 Sayılı Kanun (cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçlarda yapılan düzenleme)
- 5320 Sayılı Kanun (mahkeme kararlarına ilişkin düzenlemeler)
- 1412 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu (mahkeme hükümlerine itiraz dilekçeleri)

14. Ceza Dairesi 2015/6857 E. , 2019/577 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
(Beylikova Asliye Ceza Mahkemesi)
SUÇ : Cinsel taciz, kişilerin huzur ve sükununu bozma
HÜKÜM : Cinsel taciz suçundan beraat, atılı diğer suçtan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler O Yer Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mağdurenin aşamalardaki beyanları ile tanık anlatımı ve tüm dosya kapsamı nazara alındığında, sanığın önce mağdureyi telefonla arayıp kapatma, sonraki zamanlarda ise arayıp cinsel içerikli konuşmalar yapma, şeklindeki eylemlerinin bir bütün halinde zincirleme şekilde cinsel taciz suçunu oluşturduğu gözetilerek, 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçlarda yapılan düzenleme de nazara alınıp belirlenecek lehe Kanuna göre cinsel taciz suçundan cezalandırılması yerine yazılı şekilde ayrı ayrı hükümler kurulması,
Kanuna aykırı, O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 31.01.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.