MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacılar vekili, 12.10.2010 günlü dilekçesinde; .... 103 ada 35 ve 36 parsel numaralı taşınmazlarla ilgili olarak 6831 sayılı Kanunun 4999 sayılı Kanunla değişik 9. maddesi kapsamında yapılan sınır düzeltme işlemlerinin kaldırılarak, taşınmazın 1744 sayılı Kanun ile değişik 2. madde alanı içinde olmadığının tespitini ve sınırın düzeltilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, dava konusu taşınmazın tapu kaydındaki 6831 sayılı Kanunun 4999 sayılı Kanunla değişik 9. maddesi uyarınca 1744 sayılı Kanun ile değişik 2. madde alanı içinde olduğuna dair kayıtların iptali isteminin 6292 sayılı Kanunun 7/1-a maddesi ile konusuz kaldığından bu konuda karar verilmesine yer olmadığına, davacılar kendilerini vekil ile temsil ettirdiğinden Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre hesaplanıp takdir edilen 600.00.- TL vekâlet ücretinin müştereken ve müteselsilen davalılardan alınarak davacılara ödenmesine karar verilmiş, hüküm davalılar tarafından vekâlet ücretine yönelik olarak süresinde temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, 6831 sayılı Kanunun 4999 sayılı Kanunla değişik göre yapılan fennî hataları düzeltme çalışmasına itiraz ile birlikte taşınmazın 2/B alanı içinde olmadığının tesbiti istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde 1944 yılında 3116 sayılı Kanuna göre yapılıp kesinleşen orman kadastrosu, 1975 yılında yapılıp 15.04.1976 tarihinde ilân edilerek kesinleşen aplikasyon ve 2. madde uygulaması, 4999 sayılı Kanuna göre yapılıp 14.09.2010 tarihinden itibaren 30 gün süre ile ilân edilen fennî hataları düzeltme çalışması vardır.
Mahkemece her ne kadar davacının talebi 6292 sayılı Kanunun 7/1-a madde gözönünde bulundurularak konusuz kalması sebebiyle hüküm kurulup kendini vekillle temsil ettiren davacılar yararına vekâlet ücreti takdir edilmişse de 6292 sayılı Kanun gözönünde bulundurularak tarafların leh ve aleyhlerine vekâlet ücreti taktir edilmemesi gerekirken, yazılı olduğu gibi hüküm kurulması doğru değil ise de, bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple, hükmün 3. bendinin tamamen hükümden çıkarılarak yerine “3 - Her iki taraf lehine de, vekâlet ücreti takdirine yer olmadığına" ibaresinin yazılması suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla H.U.M.K."nun 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 11/02/2014 günü oy birliği ile karar verildi.