MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 35. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtay"ca incelenmesi, davalı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
- K A R A R -
Dava dilekçesinde, davacı şirketin ana taşınmazın 3. Bodrum Kat 1 no.lu bağımsız bölümün maliki, davalının ise 1. Bodrum Kat 23 no.lu bağımsız bolümün maliki olduğu, davalı ...’nün maliki olduğu bağımsız bölümün duvarlarını yıkarak mimari projesine, yönetim planına ve Kat Mülkiyeti Kanununa aykırı davrandığı, pencere oluşturduğu, binanın ısı izolasyonunu ve binanın güvenliğini yok ettiği, KMK"nun 4. maddesi uyarınca davalının duvarlarını yıkarak pencere oluşturduğu alanın ortak alan olduğu, KMK"nun 19. maddesi hükmüne göre kat maliklerinin ana taşınmazın mimari durumunu titizlikle korumakla yükümlü olduğu, bu nedenlerle; davanın kabulü ile Kat Mülkiyeti Kanunu"nun 33. maddesi uyarınca dava konusu taşınmaza ilişkin dava dilekçesinde detayları açıklanan projeye aykırılıkların hakimin müdahalesi yolu ile el atmanın önlenerek eski hale iadesi istenilmiştir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hükmün davalı tarafça istinaf edilmesi üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 35. Hukuk Dairesi 2018/1702 Esas, 2020/1542 Karar sayılı ilamı ile davalı tarafın istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile “bu süre içerisinde yerine getirilmemesi halinde davacı tarafça eski hale getirilmesine, bu durumda eski hale getirme bedeli olan 3.000 TL"nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,“ kısmının hükümden çıkartılarak kararın düzeltilmesine kesin olarak karar vermiştir. Hükmün davalı tarafça temyiz edilmesi üzerine ise 22/10/2020 tarihli ek karar ile kararın kesin nitelikte olduğundan davalı tarafın temyiz başvurusunun usulden reddine karar vermiştir. Verilen ek karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1) 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 362. maddesinin b) fıkrası “(Ek İbare: 5.8.2017 - 7035 m.32) kira ilişkisinden doğan ve miktar veya değeri itibarıyla temyiz edilebilen alacak davaları hariç olmak üzere 4"üncü maddede gösterilen davalar ile (23/6/1965 tarihli ve 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunundan doğup taşınmazın aynına ilişkin olan davalar hariç) özel kanunlarda sulh hukuk mahkemesinin görevine girdiği belirtilen davalarla ilgili kararlar.”ın temyiz edilemeyen kararlar olduğunu belirtmekle, ana taşınmazda yapılan projeye aykırılıkların eski hale getirilmesi istemi niteliği itibariyle mülkiyet hakkından kaynaklandığının ve taşınmazın aynına ilişkin olduğunun kabulü gerekir. Bu nedenle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 35. Hukuk Dairesinin 22/10/2020 tarihli davacı vekilinin temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararın kaldırılması gerekmiştir.
Esasa yönelik temyiz talebi incelemesinde ise; Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlar ile yasal gerektirici nedenlere ve HMK 355. maddesindeki kamu düzenine aykırılık halleri resen gözetilmek üzere istinaf incelemesinin, istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılacağı kuralına uygun biçimde inceleme yapılıp karar verilmiş ve verilen kararda bir isabetsizlik görülmemiş olmasına göre yerinde olmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun hükmün HMK 370/1. maddesi gereğince ONANMASINA karar verilmiştir.
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi ek kararının ortadan kaldırılarak, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 35. Hukuk Dairesi 2018/1702 Esas, 2020/1524 Kararın ONANMASINA, HMK 302/5 ve 373. maddeleri uyarınca dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 35. Hukuk Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 24/05/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.