MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı işçi, davalı şirketin ... ve ...’daki şantiyelerinde motor hidrolik ustası olarak en son ücreti aylık fiks net1.300.00.$ ve ayrıca üç öğün yemek ve yatmak için tahsis edilen koğuştan yararlanarak çalıştığını, bu çalışmasının 24.5.2009 tarihinde davalı tarafından sona erdirildiğini beyanla, ödenmeyen ihbar-kıdem tazminatı, yıllık izin, fazla mesai, hafta tatili, bayram genel tatili alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı işveren, alacakların 5 yıllık zaman aşımına tabi olduğunu, davacının müvekkili şirkette belli dönemler halinde en son 2.50. €/saat ücret karşılığında çalıştığını, fazla mesai, hafta tatili, bayram-genel tatil ücreti talep hakkı olamayacağını, davacının yıllık izinlerini kullandığını ve kullanmadığı izinlerinin de bordrolarla tahakkuk ettirilerek davacının banka hesabına ödendiğini beyanla davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının davalının bildirdiği saat ücretiyle çalıştığı gerekçesiyle bilirkişi raporunun ilgili seçeneğine göre hesaplanan kıdem ve ihbar tazminatı isteklerinin kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, yasal süresi içinde davacı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Davacı işçi, davalı şirketin yurt dışındaki şantiyelerinde motor hidrolik ustası olarak çalıştığını en son 1.300,00 USD ücret aldığını, belirterek davaya konu tazminatlarla işçilik alacaklarını talep etmiştir. Davacı vekili cevaba cevap dilekçesinde ücreti 1.300,00 € olarak düzelttiğini bildirmiştir.

Davalı işveren son ücretin 2,50 €/saat olduğunu savunmuştur.
Mahkemece, davacının savunmada geçen saat ücreti ile çalıştığı gerekçesiyle bilirkişi raporunun ilgili seçeneğine göre davaya konu tazminat isteklerinin kısmen kabulüne karar verilmiş, diğer talepler reddedilmiştir.
Dosya içinde yer alan ücret bordroları imzasız olup, aylık normal çalışma, fazla çalışma ve hafta tatili çalışmalarını da içerir şekilde düzenlenmiştir. Davacı işçiye sözü edilen bordrolar karşılığında daha önceleri USD üzerinde ödeme yapılırken son dönemlerde € karşılığı değişen ödemeler yapılmıştır. Bazı aylarda normal mesai süresi azaltılmış ve karşılığında fazla çalışma ile tatil mesaisi süreleri arttırılarak bordrolar düzenlenmiştir. Böyle olunca davacı işçiye esasen aylık olarak yabancı paralar üzerinden temel ücret ödendiği ancak imzasız bordrolarla fazla çalışma ile hafta tatili ücreti ücretlerini de içerecek şekilde tahakkuka gidildiği anlaşılmaktadır. Bu durumda davacının ücreti bordrolarla belirlenmeli ve dosyada yer alan ödeme belgelerinin ortalaması alınarak dönem ücretleri tespit olunmalıdır. Fazla çalışma ile tatil ücretleri ödemelerinin bordrolar içinde yer almadığı kabul edilerek gerekirse bilirkişiden yeniden hesap raporu alınarak davaya konu tazminat ve alacaklar belirlenmelidir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 01/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.