MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İstihkak

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş olup hükmün davalı alacaklı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.
K A R A R
Davacı üçüncü kişi vekili, müvekkiline ait işyerinde menkullerinin haczedildiğini açıklayarak davanın kabulü ile haczin kaldırılmasına, muhafaza işlemi usul ve yasaya aykırı yapıldığından işlemin iptaline ve muhafaza altına alınan menkullerin teslimine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı alacaklı vekili, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, tebligat adresinin ve haciz adresinin farklı olduğu, haciz sırasında bulunan belgelerin borçluya ait olduğu, fakat belgelerin niteliklerinin haciz tutanağına yazılmadığı, borçlu ile davacının önceden ortak oldukları düşünüldüğünde, borçluya ait bir takım belgelerin haciz mahallinde bulunmasının hayatın olağan akışına uygun olduğu gerekçesi ile davanın kabulü ile haczedilen malların davacıya ait olduğunun tespiti ile davacıya teslimine karar verilmiş, karar davalı alacaklı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, üçüncü kişinin İİK" nin 96. vd. maddelerine dayalı istihkak iddiasına ilişkindir.
1. Davalı alacaklı vekilinin muhafaza altına alma işlemine ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde; İcra Mahkemesi kararlarından hangilerinin temyiz olunabileceği özel hükümlerle ve genel olarak da İİK"nin 363. maddesinde birer birer açıklanıp gösterilmiştir. Bunların dışında kalan Mahkeme kararları kesindir. Yargıtay"ca incelenmesi istenen karar bu maddelerle tespit edilen kararlar arasına girmeyip kesin nitelikte bulunduğundan temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir.
2. Davalı alacaklı vekilinin istihkak davasına ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dava konusu haciz, borçluya ödeme emri tebliğ edilen adreste yapılmamış ise de, haciz mahallinde borçluya ait evraklar bulunmuştur. Mahkemece, haciz sırasında bulunan belgelerin niteliklerinin haciz tutanağına yazılmadığı belirtilmiş ise de, haciz tutanağıın arkasında borçluya ait ustalık belgesi, usta öğrenci belgesi, kaşe fotokopisi yer almakta olup, davacı da borçluya ait bazı belgelerin duvarda asılı olduğunu kabul etmiştir. Öte yandan; borçlu, davacı üçüncü kişi şirkette ortak iken 4.9.2014 tarihinde ortaklıktan ayrılmıştır. Bu durumda, borçlunun üçüncü kişi şirketteki ortaklığı sona ermesine rağmen ustalık belgesi vb. nitelikteki belgelerin duvarda asılı bulunuyor olması, davaya konu hacizle aynı yerde yapılan 20.8.2015 tarihli hacizde de borçlunun hazır bulunması, borçlu ile üçüncü kişinin faaliyet alanları aynı olduğu gibi aynı ticaret ünvanını kullanmaları karşısında İİK"nin 97/a maddesinde öngörülen mülkiyet karinesinin borçlu dolayısıyla alacaklı yararına olduğunun kabulü gerekir. Bu yasal karinenin aksinin davacı üçüncü kişi tarafından inandırıcı ve güçlü delillerle ispat edilmesi gerekir.
Davacı üçüncü kişinin dayandığı, ayırtedici özelliği bulunmayan faturalar, vergi levhası ve haciz tuatanağı, mülkiyet karinesinin aksini ispata yeterli olmamıştır. O halde, Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözönüne alınarak, davanın reddi yerine, oluşa ve dosya içeriğine uygun düşmeyen gerekçe ile kabulüne yönelik hüküm kurulması doğru olmamıştır.
SONUÇ: Davalı alacaklı vekilinin yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle temyiz dilekçesinin REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün İİK"nin 366 ve HUMK"un 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, taraflarca İİK"nin 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 12.6.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.