9. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/14282 Karar No: 2020/2878 Karar Tarihi: 24.02.2020
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2017/14282 Esas 2020/2878 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davalı vekili, iş mahkemesinde görülen bir davada lehine vekalet ücretine hükmedilmesine itiraz etti. Ancak Yargıtay 9. Hukuk Dairesi, dosyadaki deliller ve kanuni gerektirici sebepler göz önünde bulundurularak davalı vekilinin itirazlarının yerinde olmadığına hükmetti. Kararda ayrıca, davacının temsilcisi olmamasına rağmen lehine vekalet ücretine hükmedilmesinin yanlış olduğu ve hükmün düzeltilerek onanması gerektiği belirtildi. Hüküm fıkrasının davacı lehine vekalet ücretine ilişkin paragrafı çıkarılarak hükmün düzeltilerek onanmasına karar verildi. Kararda, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3/2. maddesi ile Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438/7. maddesi de açıklandı.
9. Hukuk Dairesi 2017/14282 E. , 2020/2878 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. 2- Davacının davada vekil ile temsil edilmemesine rağmen lehine vekalet ücretine hükmedilmesi hatalı olup, bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün, HMK. nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir. Sonuç: Hüküm fıkrasının davacı lehine vekalet ücretine ilişkin paragrafının hükümden çıkartılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’ nun 28.09.2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/ 8 K. sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nispi temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 24.02.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.