MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı işçi 13/02/1992 tarihinden itibaren davalı şirkete ait ...’daki inşaat şantiyelerinde inşaat teknikeri olarak çalışmaya başladığını, bu çalışmasının 01/03/2012 tarihine kadar devam ettiğini, projeler bazında çalıştığından yaptığı işin gereği çalışmasının fasılalar şeklinde olduğunu, işten çıkartıldığı tarihte en son aylık net 2.600 $ fiks ücret aldığını, işyerinde ayrıca verilen üç öğün yemekten ve yatmak için tahsis edilen koğuştan yararlandığını, en son çalıştığı şantiyede yapacağı iş kalmadığından dolayı işten çıkardığını ve yurda gönderildiğini, her gün sabah 08.00’de çalışmaya başladığını, akşam 21:00-22:00’ye kadar çalıştığını, ayda 2 gün hafta tatili hakkı tanındığını ancak iş yoğunluğu gerekçesi ile bu hakkının da tam kullandırılmadığını, ayda ortalama 1 gün ancak izin verilebildiğini, dini bayramların 1. günü dışında kalan tüm bayram ve genel tatillerde çalışma olduğunu beyanla, kıdem, ihbar, izin, fazla çalışma ücreti,hafta tatili ücreti,bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti: Davalı işveren, davacının şirketin değişik şantiyelerinde belirli dönemler halinde farklı tarihlerde inşaat teknikeri olarak görev yaptığını, belirli süreli iş akdi gereğince davacının görevinin bittiğini, davacının da isteği ve istifası üzerine iş akdinin feshedildiğini, davacının son olarak 7,56 $ saat ücreti esas alınarak hesap edilen aylık ücret karşılığında çalıştığını, fazla mesai, hafta tatili, bayram ve genel tatil ücretlerinin kendisine ödendiğini, davacının yıllık izinlerini kullandığını, kullanmadığı yıllık izinlerin karşılığı olan ücretlerin bordroda tahakkuk ettirilerek ödendiğini beyan ederek davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davalı işveren tarafından davacının iş akdini görevin bitmesi nedeniyle feshedildiği bildirilmiş olmakla, kıdem, ihbar tazminatı ve diğer işçilik alacaklarına hak kazandığı gerekçesiyle, 02/12/2013 tarihli bilirkişi raporunun 1. Seçeneği doğrultusunda kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ve yıllık izin ücreti alacağının kabulüne, hafta tatili ve bayram genel tatil ücreti yönünden %30 oranında hakkaniyet indirimi yapılarak kalan miktar üzerinden kabulüne, fazlaya ait taleplerle fazla mesai ücreti talebinin reddine dair karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı yasal süresi içinde taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçi, davalı şirketin Rusya’daki şantiyelerinde inşaat teknikeri olarak çalıştığını en son 2.600,00 USD ücret altığını, fazla çalışma ücreti ödenmediğini belirterek davaya konu tazminat ve işçilik alacaklarını talep etmiştir.
Davalı işveren son ücretin 7,56 USD/saat olduğunu ve fazla çalışmaların bu ücrete eklenerek ödendiğini savunmuştur.
Mahkemece, davacının iddiasına değer verilerek tazminat ve diğer işçilik alacakları bakımından 2.600,00 USD ücret kabul edilmiş ancak işçinin imzasını taşımasa da sözü edilen tutarların banka hesabına yatırıldığı bordrolarda fazla çalışma ücreti tahakkukları yer aldığı gerekçesiyle fazla çalışma ücreti alacaklarına dair isteğin reddine karar verilmiştir.
Dosya içinde yer alan ücret bordrolarının incelenmesinden son dönem aylık tahakkukların toplam 2.600,00 USD olarak gerçekleştiği ve davacının banka hesabına yatırıldığı anlaşılmaktadır. Ücret bordroları davacının imzasını içermemekte olup saat ücreti 7,56 USD ile çarpılmış ancak aynı bordrolarda fazla çalışma ücreti tahakkukları da yer alarak her defasında 2.600,00 USD miktarı gösterilmiştir. Aylık saat ücretinin azaltıldığı aylarda fazla çalışma saati çoğaltılmak suretiyle tüm bordrolarda davacı işçinin temel ücreti rakamına ulaşılmıştır.
Öncelikle belirtmek gerekir ki, davacının aylık ücreti mahkemece 2.600,00 USD olarak kabul edildiğine göre aynı ödeme rakamları içinde fazla çalışma ücretlerinin de yer aldığının kabulü hatalıdır. Davalı işverence fazla çalışma ücreti adı altında çeşitli tahakkuklar yapılmış olmasına rağmen, gerçekte davacı işçiye yapılan toplam ödeme sadece temel ücretini kapsamaktadır.
Mahkemece gerekirse bilirkişiden ek hesap raporu alınarak fazla çalışma ücreti hesabı yaptırılmalı ve taktiri indirim husus da düşünülerek fazla çalışma ücreti isteği yönünden bir karar verilmelidir.
3-Davacı yıllık izin ücreti talep etmiş, davalı işveren bazı izin kullanımına dair belgelerle izin ücreti ödenmesine dair bordroları sunmuştur. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, izin kullanma belgelerinden tam bir tespit yapılamadığı belirtilerek tüm dönem için yıllık izin hesabı yapılmış, izin ücreti adı altında yapılan ödemeler mahsup edilmiştir. Ek raporda ise iş ilişkisi, devam ederken yapılan izin ücreti ödemelerini mahsup etmeksizin sadece fesihten sonra yapılan ödeme miktarını mahsup etmiştir.
Dosya içinde yer alan ve davacının imzaya itiraz etmediği izin talep dilekçeleri ile işverence onaylı yıllık izin talep formlarında, yıllık iznin kaç gün olarak kullanılacağı, izne ayrılma ve başlama tarihleri yazılıdır. Sözü edilen belgeler davacının yıllık izin kullandığını gösterdiği halde, mahkemece değer verilmemesi hatalıdır. Gerekirse bu yönde de bilirkişiden ek hesap raporu alınmalı ve davacının imzasını içeren yıllık izin belgeleri dikkate alınarak kullanılmayan izin sürelerinin olup olmadığı tespit edilmelidir. Davacıya izin ücreti adı altında yapılan ödemelerin sözü edilen izin kullanma dönemlerini ilgilendirip ilgilendirmediği de belirlenmeli, yıllık izin kullandırılmadığı halde izin ücreti adı altında yapılmış başkaca ödemeler varsa bu miktarlar da hesaplanabilecek yıllık izin ücretinden mahsup edilmelidir.

F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 01/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.