Konut dokunulmazlığını ihlal etme - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/7515 Esas 2020/11450 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/7515
Karar No: 2020/11450
Karar Tarihi: 11.11.2020

Konut dokunulmazlığını ihlal etme - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/7515 Esas 2020/11450 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, mala zarar verme ve konut dokunulmazlığını ihlal etme suçlarından mahkum edilmiştir. Mala zarar verme suçundan verilen cezanın adli para cezası olduğu için temyiz edilemeyeceği belirtildi. Konut dokunulmazlığının ihlali suçuna ilişkin verilen hüküm ise dosya ve duruşma tutanakları incelenerek hüküm doğru bulunmuştur. Ancak, sanığa verilen hapis cezası TCK 119/1-c maddesi gereğince artırılması gerektiği gözetilmemiştir. Bu nedenle karar BOZULMA kararı verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 7035 sayılı Kanunun 21. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 291. maddesi: Temyiz süresi
- 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde: Adli para cezalarının kesinliği
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi: Ceza itirazları
- 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi: Temyiz itirazları
- TCK 119/1-c maddesi: Ceza artırımı

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2020/7515 E. , 2020/11450 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Konut dokunulmazlığını ihlal etme, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığa cezaevinde 10/07/2019 tarihinde tebliğ edilen kararın, sanık tarafından 05.08.2017 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7035 sayılı Kanunun 21. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 291. maddesi gereğince 15 günlük temyiz süresinden sonra 27/08/2019 tarihinde temyiz edilmiş ise de; kararın adli tatil süresi içerisinde temyiz edildiği ve sanığın temyizinin süresinde olduğu anlaşılmakla tebliğnamede red isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik incelemede:
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 2.000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezaların türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince sanık ...’nın temyiz itirazlarının gerekçeleri farklı olmak üzere tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-)Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükme yönelik incelemede:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık hakkında belirlenen hapis cezasından TCK 119/1-c maddesi gereğince arttırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK 326/son maddesi uyarınca sanığın ceza süresi bakımından kazanılmış hakkının saklı tutulmasına,11.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.