Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/35393 Esas 2013/5167 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/35393
Karar No: 2013/5167
Karar Tarihi: 06.03.2013

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/35393 Esas 2013/5167 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, müştekinin inşaatında kullandığı aliminyum mastar, iskele demirleri ve uzatma kablolarını çaldığı suçlamasıyla mahkum edilmiştir. Ancak, mahkemenin suçun 5237 sayılı TCK'nın 141/1 maddesine değil de 142/1-e maddesine uygun olduğunu kabul etmemesi ve sanık hakkında tekerrüre esas hükümlülük bulunmasına rağmen 5237 sayılı TCY'nın 58. maddesinin uygulanmaması bozma sebebi yapılmamıştır. Yargılama sonucunda suçun sanık tarafından işlendiği kabul edilmiş ve hüküm fıkrasında sadece TCK'nın 53/1 maddesinin (c) fıkrasındaki yoksunluk süresinin koşullu salıverme tarihine kadar devam edeceği açıklanmamıştır. Bu nedenle hüküm BOZULMUŞ ve sanığın kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılması kararı verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 141/1 ve 142/1-e maddeleri
- 5237 sayılı TCY'nın 58. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 53/1 ve 53/3 maddeleri
- 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi
- 5320 sayılı Yasa'nın 8/1 maddesi

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/35393 E. , 2013/5167 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın suç tarihinde müştekinin inşaatında kullandığı aliminyum mastar, iskele demirleri ve uzatma kablolarını inşaatın önünden çaldığının anlaşılması karşısında; eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/1-e maddesine uyan suçu oluşturduğu gözetilmeden, aynı yasanın 141/1 maddesinden hüküm kurulması ve tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCY"nın 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak,
5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, Sanık ... ve müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sebebi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından "TCK"nın 53/1. maddesinin uygulanmasına" ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine "53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına" tümcesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06.03.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.