Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2008/10170 Esas 2009/12084 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aksaray 1.Aile Mahkemesi
TARİHİ                  :2.4.2008
NUMARASI           :Esas no:2007/538     Karar no:2008/220
   
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm kusur, birleştirilen nafaka davası, nafaka miktarları ve tazminatlar yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacı-karşılık davalı Hasan"ın tüm, davalı-karşılık davacı M."nın ise aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Davalı-davacı M. tarafından, boşanma davası açılması sebebi dışında, ayrı yaşamakta haklılık sebebiyle, Türk Medeni Kanununun 197. maddesine dayanılarak 17.8.2007 tarihinde bağımsız nafaka davası açılmış, bu dava, 4.9.2007"de açılan boşanma davasıyla birleştirilmiştir. Boşanma davası içinde davalı-davacı yararına takdir edilen tedbir nafakası, aynı yasanın 169.maddesine dayanılarak alınan geçici önlem niteliğindedir. Birleştirilen nafaka davasıyla ilgili olumlu ya da olumsuz bir hüküm kurulması gerekirken, boşanma davası içinde nafaka takdir edildiği gerekçe gösterilerek, birleşen dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına şeklinde hüküm kurulması doğru bulunmamıştır.
3-Boşanmaya neden olan olaylarda eşinin, ailesiyle görüşmesini yasaklayan, ona şiddet uygulayan koca, eşine hakeret eden davalı M."ya göre daha ağır kusurlUdur.     
Türk Medeni Kanununun 174/2  maddesi, boşanmaya sebebiyet vermiş  olan olaylar yüzünden kişilik hakları saldırıya uğrayan tarafın, kusurlu olandan manevi tazminat  isteyebileceğini  öngörmüştür. Toplanan delillerden evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda tazminat isteyen davalı M."ın ağır yada eşit kusurlu   olmadığı, bu olayların   kişilik haklarına  saldırı teşkil ettiği anlaşılmaktadır.  O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, tazminata esas olan fiilin ağırlığı ile hakkaniyet kuralları (TMK. 4  BK. 42,43,44,49)  dikkate alınarak  davalı M.yararına uygun miktarda manevi tazminata hükmedilmesi gerekir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir.
4-Boşanma davası içinde davalı M.; "ortak eve yaptığı katkı" iddiasına dayanarak maddi tazminat talep etmiştir. Bu istek; boşanma davasının eki niteliğinde bulunmadığından nisbi harca tabidir. Davalının bu yönde usulüne uygun açtığı bir dava, karşılık davası da bulunmamaktadır. "Bu konuda karar verilmesine yer olmadığına" şeklinde "hüküm kurulması gerekirken kesin hüküm oluşturacak şekilde tazminat isteğinin reddine" şeklinde karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda 2, 3. ve 4. bentlerde açıklanan sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu yönlerin 1 nolu bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın H."a yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna, aşağıda yazılı  temyiz peşin harcının yatıran M."ya geri verilmesine, iş bu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 22.06.2009 (pzt.)