MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
K A R A R
Davacı, davalının 20.12.2000 tarih 08.09.2004 vade tarihli 9509,00.TL miktarlı taşıt kredi sözleşmesi ve temliknameye dayanarak aleyhine İstanbul 9.İcra Müdürlüğünün 2006/16565 Esas sayılı dosyası ile takip yapıldığını, süresi içerisinde itirazda bulunmadığı için takibin keşenleştiğini, sözleşmedeki imzanın kendisine ait olmadığını ileri sürerek borçlu olmadığının tesbitine ve davalının kötü niyet tazminatına mahkum edilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Menfi tespit davasının kabulü halinde borçlu lehine tazminata hükmedilebilmesi için alacaklının takibinde kısmen veya tamamen haksız çıkması yanında icra takibinin kötüniyetle yapılmış olduğunun da davada kanıtlanması gerekir. Davalı alacaklının alacağının varlığını kanıtlayamamış olması takibin haksızlığının kabulü için yeterli ise de davalının kötüniyetli olduğunu göstermez. Davacı davalının bu haksız takibi kötü niyetle yaptığını ileri sürüp davada kanıtlamış da değildir. Mahkemenin bu hususu gözardı ederek davalı aleyhine kötüniyet tazminatına hükmetmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması HUMK.nun 438/7 maddesi hükmü gereğidir.
SONUÇ : Yukarıda 1.bentte açıklanan nedenlerle davalının diğer temyiz itirazlarının reddine, 2.bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın hükmü fıkrasının 2. bendindeki ( asıl alacağın %40 oranında kötü niyet tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine ) sözlerinin hükümden çıkarılmasına, yerine “davalının kötü niyeti kanıtlanamadığından davacının inkar tazminatı isteminin reddine “ sözlerinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, 409.65 TL. temyiz harcın iadesine, 31.1.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.