MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Ecrimisil

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olup hükmün davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.
KARAR
Davacı vekili, kat irtifakı kurulu 941 ada 164 parsel sayılı taşınmazda bulunan "otopark" niteliğindeki 5, 6, 7, 8, 9, 10 ve 12 numaralı bağımsız bölümlerde davacıların dava dışı kişilerle paylı mülkiyet üzere malik iken farklı tarihlerde paylarını davalı şirkete satıp devrettiklerini, aynı zamanda taşınmaz üzerinde inşa edilen otoparkın arsa karşılığı yüklenicisi olan davalı ile 01.05.2001 tarihli kira sözleşmesinin 01.05.2006 tarihi itibariyle sona erdiğini, davacıların 01.05.2006 tarihinden hisselerini devrettikleri tarihlere kadar geçen sürede taşınmazın ve üzerindeki otoparkın tamamını davalının kullandığını, kendilerinin kullanmalarına engel olunduğu gibi elde edilen gelirden de pay verilmediğini belirterek fazlaya ilişkin talep ve dava hakları saklı kalmak kaydıyla 12.02.2009 tarihinden dava tarihine kadar şimdilik 45.000,00 TL ecrimisil bedelinin tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 36.521,00 TL ecrimisilin tahsiline karar verilmesi üzerine; hüküm, davacı ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, çaplı taşınmaza yönelik ecrimisil istemine ilişkindir.
1. Davalı vekilinin temyiz itirazları incelendiğinde; Davalı vekili 12/11/2015 tarihli temyiz dilekçesi ile yerel Mahkeme hükmünü temyiz etmiş ise de, daha sonra verdiği 22/01/2018 tarihli dilekçe ile temyizden feragat ettiği anlaşılmakla;vaki feragat nedeniyle temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2. Davacı vekilinin temyiz itirazlarına gelince; Dosya içeriği ve toplanan delillerden; çekişme konusu 941 ada 164 parsel sayılı taşınmazda bulunan "otopark" niteliğindeki 5, 6, 7, 8, 9, 10 ve 12 numaralı bağımsız bölümlerde davacının payının bulunduğu, 11,13 ve 14 numaralı bağımsız bölümlerin kayden dava dışı Belediyeye ait olduğu anlaşılmaktadır.
941 ada 119, 118, 115, 87, 28, 26, 25, 24, 23, 22, 21, 20, 19, 17, 16, 13 parsellerde yer alan arsada çarşı ve katlı otopark işi için dava dışı Şişli Belediyesi ile müteahit davalı şirket arasında 13/06/1996 tarihli kat karşılığı inşaat sözleşmesi akdedildiği, anılan sözleşmenin özel şartlar başlıklı 13. maddesi ile tüm binanın inşaat süresince kullanımının müteahit yetkisinde bulunduğu, inşaatın bitiminden sonra tüm otoparkın beş yıl müddetle müteahit tarafından işletileceği,arsa malikine ait otopark katları müteahit firma tarafından işletmeye verildiği tarihteki geçerli tarifeye göre fulla araç sayısı gelirinin %30 luk payının Belediyeye aylık olarak ödeneceği kararlaştırılmış, Mahkemece sözleşmenin 13. maddesi hükme esas alınarak %30 Belediye hissesi düşülerek ecrimisil bedeline karar verilmiştir.Oysa ki , T.B.K"nin 1. maddesi uyarınca; sözleşmenin tarafların iradelerini karşılıklı ve birbirine uygun olarak açıklamalarıyla kurulacağı, bu bağlamda sözleşmenin sadece taraflarını bağlayacağı, sözleşmenin tarafı olmayan davacının kat karşılığı inşaat sözleşmesinin 13. maddesinde öngörülen davalı müteahit tarafından dava dışı Belediyeye ödenecek aylık %30 paydan sorumlu tutulamayacağı açıktır.
Hal böyle olunca ; Mahkemece , tarafların usuli kazanılmış hakları da gözönünde bulundurularak %30 kesinti yapılmadan ecrimisil bedeline karar vermesi gerekirken, haklı ve geçerli bir neden olmaksızın ecrimisil bedelinden % 30 kesinti yapılması isabetsizdir.
SONUÇ: Yukarıda (1) no.lu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz dilekçesinin vaki feragat nedeniyle REDDİNE, ( 2 ) no.lu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının yerinde olduğundan kabulü ile hükmün 6100 sayılı HMK"nin Geçici 3. maddesi yollamasıyla HUMK"un 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca HUMK"un 440/1 maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin harcın istek halinde temyiz edenlere ayrı ayrı iadesine, 12.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.