Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle davalının yargılama sırasında yetki itirazında bulunmamış olmasına göre aşağıdaki bentler kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tedbir nafakasının hükmün kesinleşme tarihine kadar devamına karar verilmesi gerekirken hukuken geçerli neden gösterilmeksizin hüküm tarihinde kaldırılmasına karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
3-Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 274. maddesi gereği ikinci bir tanık listesi verilemez. Bu nedenle davacının 22.12.2006 tarihli dilekçesindeki tanıkların beyanına itibar edilerek boşanma kararı verilemez. 
Türk Medeni Kanununun 166/1-2 maddesi uyarınca; boşanma kararı verilebilmesi için evlilik birliğinin, ortak hayatı sürdürmeleri eşlerden beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığının sabit olması gerekir. Oysa dinlenen davacı tanıklarının sözlerinin bir kısmı  Türk Medeni Kanununun 166/1 maddesinde yer alan temelinden sarsılma durumunu kabule elverişli olmayan beyanlar olup, bir kısmı ise, sebep ve saiki açıklanmayan ve inandırıcı olmaktan uzak izahlardan ibarettir. Bu itibarla davanın reddi gerekirken delillerin takdirinde hataya düşülerek yetersiz gerekçe ile boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen nedenle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerin yukarıda l. bentte gösterilen nedenlerle  ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere  oybirliğiyle karar verildi. 18.06.2009 per.