Mahkemesi : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik
Hüküm : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
TCK"nın 241. maddesinde düzenlenen tefecilik suçu kanunun "Topluma Karşı Suçlar" başlıklı üçüncü kısmının dokuzuncu bölümünde düzenlenmiş olup suçun mağduru tüm toplumdur. Tefecilik ilişkisinde faiz karşılığı ödünç para alan kişi, iradi olarak faiz ilişkisinin tarafı olmakta olup gerçek anlamda suçun pasif failidir. Ancak kanun koyucu izlediği suç siyaseti gereği tefecilik fiilinin aktif failinin kolayca tespitini sağlamak amacıyla ödünç para alan kişiyi cezalandırmamıştır. Bu halde tefecilik fiilinin pasif faili konumunda bulunan faiz karşılığı ödünç para alan kişinin suçun mağduru olarak kabulüne olanak yoktur. Bu kişilerin fail hakkında şikayetçi olmaları halinde açılan bir kamu davasındaki konumları ihbar eden niteliğindedir ve suçun doğrudan mağduru olmadıklarından davaya katılma hak ve yetkileri bulunmamaktadır. Bu nedenle sanıklar hakkında tefecilik suçundan açılan kamu davalarına CMK"nın 237. maddesine göre suçtan doğrudan zarar görmeyen müştekilerin katılma hakkı ve hükümleri temyiz hakkı olmadığı, bu durumda Antalya 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 03/05/2011 tarih ve 2009/788 Esas 2011/190 Karar sayılı kararındaki temel cezaların alt sınırdan tayini, TCK"nın 43. maddesinin uygulanmaması, TCK"nın 51. maddesinin uygulanması hususlarının kazanılmış hak niteliğinde olduğu ve aleyhe bozma yasağına konu olacağı, buradan hareketle ilk hükümde uygulanmadığı halde temel cezalar tayin edilirken teşdiden belirlenmesi, TCK"nın 43. maddesinin tatbikine karar verilmesi, TCK"nın 51. maddesi uyarınca erteleme kurumunun uygulanmaması, müşteki ..."nın kendisini vekille temsil ettirdiğinden bahisle lehine vekalet ücretine hükmedilmesi,
Kabule göre de;
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinde yer alan bazı ibarelerin iptaline ilişkin kararının dikkate alınması lüzumu, 28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi hükmüne aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezalarının hapse çevrileceğine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş
olduğundan hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA 24/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.