Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/34135 Esas 2013/5091 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/34135
Karar No: 2013/5091
Karar Tarihi: 06.03.2013

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/34135 Esas 2013/5091 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İskenderun Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında sanık mahkum edildi. Ancak mahkemede yapılan bir yazım hatası nedeniyle kararın başlığındaki suç tarihi yanlış yazıldı ve bu hatanın düzeltilmesi gerektiği belirtildi. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'na atıfta bulunan kararda ise sanığın çaldığı motosikletin kullanım gereği açıkta park halinde olduğu ve bu nedenle suçun 5237 sayılı TCK'nın 142/1-e maddesine uyduğu belirtildi. Ancak sanık daha önce aldığı bir hapis cezası nedeniyle tekerrür suçlu sayıldı ve bu nedenle mahkeme kararı bozuldu. Sonuç olarak, sanığın İskenderun 2. Asliye Ceza Mahkemesinin verdiği ilamının eklenmesiyle hüküm düzeltildi ve sanık mahkum edildi.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 142/1-e maddesi: \"Bir başkasına ait taşınır bir şeyi çalmak veya hırsızlık amacıyla zorlamak.\"
- 5237 sayılı TCK'nın 141/1 maddesi: \"Hırsızlık suçunun nitelikli hallerinde.\"
- 5320 sayılı Yasa'nın 8/1 maddesi: \"Hüküm fıkrası açıklanırken verilen hususların yerinde düzeltilmesi.\"
- 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi: \"Düzeltme işlemleri.\"

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/34135 E. , 2013/5091 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığına suç tarihinin yanlış yazılması, yerinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası mahiyetinde görülmüştür.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18.12.2012 tarih ve 2012/1411 esas 2012/1852 karar sayılı içtihadında da belirtildiği üzere; sanığın, şikayetçiye ait motosikleti, adet ve kullanım gereği açıkta park hâlde iken çaldığının anlaşılması karşısında, eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/1. maddesinin (e) bendine uyduğu gözetilmeyerek aynı Kanun"un 141/1 ile hüküm kurulması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanığın İskenderun 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2002/774-2003/752 E-K sayılı ilamı ile erteli 4 ay hapis cezası ilamı bulunup deneme süresi içinde bu suçun işlenmiş olması nedeniyle ilgili mahkemeye ihbarda bulunması mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın İskenderun 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.06.2004 tarih, 2003/670-2004/617 E-K. sayılı ile erteli 1 yıl hapis cezası ilamı bulunduğu halde daha az ceza içeren İskenderun 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 24.03.2006 tarih, 2005/295-2006/207 E-K. sayılı ilamının tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından TCK’nın 58/6-7. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümdeki hükümden "İskenderun 1.Sulh Ceza Mahkemesinin 24.03.2006 tarih, 2005/295-2006/207 E-K. sayılı" ilamının çıkarılarak, yerine "İskenderun 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.06.2004 tarih, 2003/670-2004/617 E-K. sayılı" ilamının eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek süre yönünden sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 06.03.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.