Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi

Dairemizce verilen 04.12.2013 gün ve 2012/30359 E 2013/27818 K sayılı karara Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca itiraz edilmekle, 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesine 02.07.2012 gün ve 6352 sayılı Kanunun 99. maddesiyle eklenen 3. fıkra uyarınca itiraz konusu değerlendirildi:
Gereği düşünüldü:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının KABULÜNE,
Dairemizin 04.12.2013 gün ve 2012/30359 E 2013/27818 K sayılı ONAMA kararının KALDIRILMASINA,
TCK"nın 53/1. maddesindeki "(1) Kişi, kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı "hapis cezasına" mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak; ...” ibaresi uyarınca sanık hakkında TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenmiş hak ve yetkilerin kullanılmasından yoksun bırakılmayı ifade eden güvenlik tedbirlerinin uygulanabilmesinin ön koşulunun sanığın hapis cezası ile cezalandırılması olup; bu durumun tek istisnasının aynı maddenin 5. fıkrasındaki "Birinci fıkrada belirtilen ... bu hak ve yetkilerden birinin kötüye kullanılması suretiyle işlenen suçlar dolayısıyla sadece adlî para cezasına mahkûmiyet hâlinde, hükümde belirtilen gün sayısının yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilir." şeklinde düzenlemeye konusu yapılan hal olması ve TCK"nın 50/5. maddesindeki "Uygulamada asıl mahkûmiyet, bu madde hükümlerine göre çevrilen adlî para cezası veya tedbirdir" hükmü birlikte değerlendirildiğinde, hakkında adli para cezasına hükmedilen sanığın TCK"nın 53/1. maddesinde yazılı hak ve yetkilerini kullanmaktan ancak aynı maddeninin 5. Fıkrasında yazılı istisnai halde ve kötüye kullanılan hak ve yetki yönünden yoksun bırakılmasına karar verilebileceği, bunun dışında TCK"nın 53/1. maddesinde yazılı hak ve yetkileri kullanmaktan yoksun bırakmaya ancak hapis cezasına mahkumiyetin yasal sonucu olarak hükmedilebileceğinin anlaşılması; somut olayda da TCK"nın 53/1. maddesinde yazılı hak ve yetkilerden birinin kötüye kullanılması suretiyle işlenmiş ve sadece adli para cezasına hükmedilmesini gerektiren bir suç bulunmaması ve sanık hakkında hükmedilen cezanın adli para cezası olması karşısında, TCK’nın 53/1. maddesinde yazılı hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Hükmolunan adli para cezasının taksitlendirilmesi sırasında taksit aralığının gösterilmemesi,
Kanuna aykırı olup, Lüleburgaz 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 16/04/2012 tarih ve 2011/445 E. 2012/179 K. sayılı hükmünün bu sebepten dolayı, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasındaki TCK’nın 53/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin 6 numaralı bendi hükümden çıkarılıp, hüküm fıkrasının 5 numaralı bendindeki "4 eşit taksitte" ibaresinden önce gelmek üzere “birer ay ara ile” ibaresi yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26/2/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.