Danıştay 4. Daire 2020/6381 Esas 2021/361 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/6381
Karar No : 2021/361

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Paslanmaz Çelik Evye Sanayi ve Dış Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, sahte fatura kullandığından bahisle hakkında düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak re'sen tarh edilen 2009/4,6,7 ve 2010/2 dönemleri vergi ziyaı cezalı katma değer vergileri ile 2009 yılı için kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Vergi Mahkemesinin temyize konu kararıyla; özel usulsüzlük cezası yönünden davanın kabulüne ilişkin hüküm fıkrası onanmak suretiyle kesinleştiğinden, uyuşmazlığın 2009/4,6,7 ve 2010/2 dönemlerine ilişkin olarak re'sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerine ilişkin olduğu, uyuşmazlık konusu dönemde davacının fatura aldığı Uluçınar Vergi Dairesi mükellefi … Yapı Malz. Metal San. ve Tic. Ltd. Şti. hakkında düzenlenen … tarih ve … sayılı Vergi Tekniği Raporu'nun değerlendirilmesinden mükellefin bu büyüklükte iş hacmini gerçekleştirebilecek kapasiteye sahip olmadığı, dolayısıyla tanzim edilen faturaların gerçek bir emtia teslimi veya hizmet ifasına dayanmadığı sonucuna varılmakla, davacının bahsi geçen mükelleften aldığı faturalarda yer alan katma değer vergisi indirimlerinin reddi suretiyle tarh edilen dava konusu vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinde hukuka aykırılık görülmediği sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Vergi ödevlerinin eksiksiz yerine getirildiği, bugüne kadar hiçbir vergisel sorunun yaşanmadığı, sahte fatura düzenlediği iddia edilen şirketten alınan mal ve hizmetlerin gerçekten alındığı, ticari faaliyette kullanıldığı ve bedelinin banka vasıtasıyla ödendiği, söz konusu mükellefin ihtilaflı dönemde ticari faaliyeti olan, vergi beyannamelerini düzenli olarak veren, iş yeri bulunan, işçi çalıştıran gerçek bir mükellef olduğu, bu mükellef tarafından düzenlenen faturaların da gerçek olduğu, faturaların sahte olduğuna ilişkin yapılmış somut bir tespitin bulunmadığı, haksız yere tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinin kaldırılması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar Danıştay bozma kararı esas alınarak verilen mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Mahkeme kararlarının Danıştay tarafından bozulması halinde, Mahkemelerce bozmaya ilişkin kararlar üzerine yeniden verilen kararlara karşı yapılan temyiz başvuruları, bozma kararındaki esaslara uyulup uyulmadığı yönünden incelenebilecektir.
Temyiz istemine konu kararın Danıştay Dördüncü Dairesinin 30/04/2019 tarih ve E:2016/5251, K:2019/3261 sayılı kararındaki esaslar doğrultusunda verildiği anlaşıldığından, temyiz konusu karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2.Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4.Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
5.Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
6.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 20/01/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.