Danıştay 4. Daire 2016/21528 Esas 2021/363 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/21528
Karar No : 2021/363

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Petrol Ürünleri Sanayi Ticaret Limited Şirketi
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, sahte fatura kullandığından bahisle re'sen tarh edilen 2010/11 dönemi vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; Beylikdüzü Vergi Dairesi mükellefi … Reklam Kırtasiye İnş. Nak. ve Tem. San. Dış Tic. Ltd. Şti. hakkında düzenlenen … tarih ve … sayılı Vergi Tekniği Raporu'ndaki tespitlerden, anılan mükellefin sürekli adres değişikliği yapması, yapılan yoklamalarda yerinde bulunmaması, katma değer vergisi beyannamelerinde çok yüksek tutarda hasılat bildirmesine rağmen düşük tutarda ödenecek vergi çıktığı halde tahakkuk eden vergilerin ödenmemiş olması, büyük miktarda mal alım-satımı yapmasının tespit edilen ticari kapasitesi ile açıkça orantısız olması, bu kadar büyük hasılat hacmi olan işletmenin çalışan işçisinin, deposunun, nakliye aracının olmaması, yüksek cirolara karşın yeni mükellefiyet ve adres bildirilmeksizin işin terk edilmesi karşısında anılan mükellefin gerçek ticari muamele gerçekleştirmeyip münhasıran sahte fatura ticareti ile iştigal ettiğinin kabulü gerektiği, bu durumda 2010/11 dönemine ilişkin olarak tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinde hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Olayda müteselsil sorumluluğun olmadığı, müteselsil sorumlulukta fiile iştirakin olduğu, idarenin fatura düzenleyen şirketi hangi gerekçe ile re'sen terk işlemine tabi tuttuğunun açıklanmadığı, dönemsellik ilkesi gereği mal alış tarihinden önceki olayların mesuliyeti gerektirmediği, 2010 yılında gerçekleştirilen mal alışı ile raporda belirtilen hususlar arasında hiçbir illiyet bağı bulunmadığı, fatura düzenleyen şirketin faturalarının taklit olduğu yönünde ortaya konmuş somut bir tespitin bulunmadığı, mal alımında bulunulan şirkete yapılan ödemelerin banka üzerinden çek ile yapıldığı, mal alımlarının gerçek olmadığı yönünde şüpheye meydan vermeyecek bir tespitin de bulunmadığı ve davanın kabul edilmesi gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2.Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4.Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
5.Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
6.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 20/01/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.