Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/8620 Esas 2020/11430 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/8620
Karar No: 2020/11430
Karar Tarihi: 11.11.2020

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/8620 Esas 2020/11430 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık kapıları kilitli aracı çalmaya çalışırken yakalanmış ve asliye ceza mahkemesi tarafından hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir. Temyiz edilen hüküm incelenerek, suçun 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b maddesi uyarınca cezalandırılabileceği, fakat 142/1-e maddesi uyarınca da ceza tayininin yapılabileceği ancak cezaların aynı olması nedeniyle sonucu etkilemediği belirtilmiştir. Ayrıca, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararında suça teşebbüs indirim oranının belirlenmesinde yaşanan hatalar aleyhe temyiz edilmediğinden, bu hususlarda bir bozma nedeni olmadığı sonucuna varılmıştır. Mahkeme kararı, sanığın temyiz itirazlarının reddedilmesiyle birlikte onanmıştır.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b maddesi: \"Hırsızlık\"; bir eşyanın zilyetliğini kasıtlı olarak başkasının elinden zorla veya izinsiz almak veya kullanmaya izinsiz olarak el koymak suçunu ifade eder.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-e maddesi: \"Hırsızlık\"; bir aracın çalınması durumunda ceza tayini yapılmasını öngörür. Ancak, bu madde uyarınca cezalandırılacak suçun TCK'nın 142/1-b maddesi ile aynı olması gerekmektedir.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2020/8620 E. , 2020/11430 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın kapıları kilitli aracı çalmaya çalışması şeklindeki eyleminin, 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu, gözetilmeden aynı Kanun"un 142/1-e maddesi uyarınca ceza tayini her iki fıkradaki cezaların aynı olması nedeniyle sonuca etkili görülmediği, ayrıca hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararında suça teşebbüs indirim oranının 1/4 olarak belirlenmesine rağmen bozma sonrası kurulan hükümde bu oranın 3/4 olarak değiştirilmesi suretiyle 5271 sayılı Kanun’un 231/11. maddesine aykırı olarak hüküm sanık lehine değiştirilmiş ise de aleyhe temyiz olmadığından anılan hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanığın temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 11.11.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.