Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/28000 Esas 2020/19745 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
8. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/28000
Karar No: 2020/19745
Karar Tarihi: 16.12.2020

Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/28000 Esas 2020/19745 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kumar oynanması için yer ve imkan sağlama suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 228/1, 43 ve 52/2. maddeleri gereğince 1 yıl 3 ay hapis ve 5.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmıştır. Ancak, kanunun değişmeden önceki hali suç tarihinde uygulanması gerektiğinden, sanık lehine olan düzenlemeye göre hüküm verilmesi gerektiği ve temel ceza olarak 1 ay hapis cezasının belirlenmesi gerektiği vurgulanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 228/1, 43, 49/1 ve 52/2. maddeleri, Anayasanın 38/1. maddesi.
8. Ceza Dairesi         2019/28000 E.  ,  2020/19745 K.

    "İçtihat Metni"


    Kumar oynanması için yer ve imkan sağlama suçundan sanık ..."nin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 228/1, 43 ve 52/2. maddeleri gereğince 1 yıl 3 ay hapis ve 5.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, cezasının 5237 sayılı Kanun’un 51. maddesi gereğince ertelenmesine dair Diyarbakır 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/03/2019 tarihli ve 2015/541 esas, 2019/287 sayılı kararını kapsayan dosyası ile ilgili olarak;
    Dosya kapsamına göre, sanığın kumar oynanması için yer ve imkan sağlama olarak tespit edilen eyleminden dolayı 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 228/1. maddesine göre 1 yıl 3 ay hapis ve 5.000,00 Türk lirası adli para cezasına hükmedilmiş ise de; anılan Kanun’un 228. maddesinin, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 24.11.2016 tarihli ve 6763 sayılı Kanun ile değiştirilmeden önceki halinde, “Kumar oynanması için yer ve imkan sağlayan kişi, bir yıla kadar hapis ve adli para cezası ile cezalandırılır.” şeklinde yaptırım miktarının belirtilmesi karşısında, değişiklikten önceki düzenlemenin suç tarihi itibari ile sanığın lehine olduğu gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 18.11.2019 gün ve 15753 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 27.11.2019 gün ve KYB/2019-116489 sayılı ihbarnamesi ile dairemize tevdii kılınmakla incelendi.
    TÜRK MİLLETİ ADINA
    Gereği görüşülüp düşünüldü:
    5237 sayılı Türk Ceza Yasasının “zaman bakımından uygulanma” başlıklı 7. maddesinin 2. fıkrasında “Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.” ve yine Anayasanın 38 /1. maddesinde “Kimse, işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanunun suç saymadığı bir fiilden dolayı cezalandırılamaz; kimseye suçu işlediği zaman kanunda o suç için konulmuş olan cezadan daha ağır bir ceza verilemez.” hükümlerine yer verildiği cihetle;
    Gerekçe ve hüküm fıkrasında asgari hadden uzaklaşıldığına ilişkin bir ibare bulunmaması karşısında; hükümlü ... hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehine olan TCK’nın 228/1. maddesinin 24.11.2016 tarihli ve 6763 sayılı Kanun ile değiştirilmeden önceki hâli esas alınarak temel cezanın 5237 sayılı Kanun’un 49/1. maddesine göre 1 ay hapis cezası olarak
    belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde fazla ceza tayini,
    Yasaya aykırı ve Adalet Bakanlığı"nın kanun yararına bozma istemine dayalı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın ihbarname içeriği bu itibarla yerinde görüldüğünden Diyarbakır 9. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 13.03.2019 gün, 2015/541 Esas, 2019/287 sayılı Kararının CMK"nın 309/4-a. maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yapılmasına, dosyanın Adalet Bakanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 16.12.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.






    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.