Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/31492 Esas 2013/4976 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/31492
Karar No: 2013/4976
Karar Tarihi: 05.03.2013

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/31492 Esas 2013/4976 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında sanık mahkum edilmiştir. Temyize gidilen davada, yazım hatası nedeniyle 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b maddesi yerine 142/2-b şeklinde düzeltilmesi gerektiği kabul edilmiş, ancak suça konu olan kamyonun değerinin fazla olmasına rağmen temel cezanın alt sınırdan belirlenerek eksik cezaya hükmedilmesi aleyhe temyiz olmadığından dolayı bozma nedeni yapılmamıştır. Bu durumda, suçun sanık tarafından işlendiği kabul edilmiştir. Ancak, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine, diğer haklar yönünden ise hak yoksunluğunun infaz tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi nedeniyle hüküm bozulmuştur. Sonuç olarak, sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki yoksunluk koşullarının yeniden düzenlenmesi talep edilmiştir. Ayrıca hüküm fıkrasından \"53/1. maddesinin uygulanmasına\" ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine \"53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mah

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/31492 E. , 2013/4976 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Temel uygulama maddelerinin gerekçeli ve hükmün esasını oluşturan kısa karara 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesi yerine, 142/2-b şeklinde yazılması yerinde düzeltilmesi olanaklı yazım hatası olarak kabul edilmiş; aynı Yasanın 61. maddesine aykırı olarak, suça konu kamyonun değerinin fazla olduğu halde, temel cezanın alt sınırdan belirlenmesi ve 143. maddesi ile uygulama yapılırken hapis cezasının 2 yıl 8 ay yerine 2 yıl 2 ay olarak belirlenerek, sonuçta eksik cezaya hükmedilmesi aleyhe temyiz olmadığından, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine, aynı maddenin (a), (b), (d) ve (e) bentlerindeki diğer haklar yönünden ise hak yoksunluğunun infaz tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “53/1. maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ cümlelerinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.