Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/12618 Esas 2014/4789 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle Yaralama
Hüküm :Beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, mağdur vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
10/06/2010 doğumlu mağdur üzerinde velayet hakkına sahip annesi katılan ..."ın olay sebebiyle sanıktan şikayetçi olup 18.10.2012 tarihli celsede katılan sıfatı aldığı, mağdur ile ilgili olarak katılma kararı verilmemiş ise de baroca atanan zorunlu vekilin hükmü, küçük mağdur üzerinde velayet hakkına sahip katılan adına temyiz etme yetkisine sahip olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılama sonunda yüklenen suç açısından failin taksirinin bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan mağdur vekilinin eksik incelemeye ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hükümde uygulama maddesi gösterilmeyerek CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün 1. paragrafında yer alan “BERAATİNE” ibaresinden önce gelmek üzere “5271 sayılı CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.