Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/4884 Esas 2020/9217 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4884
Karar No: 2020/9217
Karar Tarihi: 23.09.2020

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/4884 Esas 2020/9217 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir karşılıksız yararlanma suçuyla ilgili olarak sanık hakkında mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, 6352 sayılı Kanun'un geçici 2. maddesi gereğince, kurumun zararının tazmin edilmesi halinde sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığı kararlaştırılmıştır. Sanık, bilirkişinin hesapladığı kurum zararını da kapsayacak şekilde ödeme yapmıştır ve kurumun zararının tamamen ödendiği tespit edilmiştir. Bu nedenle, mahkumiyet kararı bozulmuş ve yeniden yargılama gerekli görülmemiştir. 6352 sayılı Kanun'un geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/4-a maddeleri uyarınca, sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Kanun maddelerinin detaylı açıklaması ise yazıda yer almamaktadır.

2. Ceza Dairesi 2020/4884 E. , 2020/9217 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
6352 sayılı Kanun"un yürürlüğe girmesinden önce işlenen suçlardan dolayı anılan Kanun"un geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca, katılan kurumun zararını tazmin etmesi halinde sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği buna göre somut olayda; BEDAŞ’ın 15/04/2015 tarihli ve 3305 sayılı cevabi yazısına göre, sanık tarafından bilirkişinin hesapladığı kurum zararını da kapsayacak şekilde ödemede bulunulduğu ve kurum zararının tamamen ödendiğinin anlaşılması karşısında, 6352 sayılı Kanun"un geçici 2. maddesi gereğince sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, ancak bu aykırılık aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, kurumun gerçek zararını ödemiş olması nedeniyle 6352 sayılı Yasa"nın geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/4-a maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 23/09/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.