Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/33496 Esas 2013/4953 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/33496
Karar No: 2013/4953

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/33496 Esas 2013/4953 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir sanığın hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkum olduğu bir dava inceleniyor. Mala zarar verme suçuna ilişkin temyiz itirazı reddedilirken, hırsızlık suçuna ilişkin temyiz itirazı yerinde bulunmuştur. Müştekinin aracının çalınmasıyla ilgili beyanı ve sanığın suçun işlendiği zaman diliminin belirsizliği nedeniyle, sanık hakkındaki ceza artırımının koşullarının oluşmadığına karar verilmiştir. Bu nedenle, mahkeme kararı kısmen bozulmuş ve ceza 5 yıla indirilmiştir. Kanun hükümleri olarak TCK'nın 143. maddesinin uygulanması, bozma nedeninin yeniden yargılamayı gerektirmediği ve CMUK'un 322. maddesi ile 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesinin uygulanması yer almaktadır.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/33496 E. , 2013/4953 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hüküm ile ilgili temyiz talebinin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ..."ın temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hüküm ile ilgili temyiz talebinin incelenmesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Müştekinin soruşturma aşamasında verdiği, 06.05.2007 günü 21.30 sıralarında aracını evinin önüne park ettiğini ve ertesi günü 08.30 sıralarında aracının yanına geldiğinde sağ ön camının kırılarak oto teybinin alındığını farkettiğine ilişkin beyanı ile dosya kapsamına göre, sanığın eylemini geceden sayılan zaman diliminde gerçekleştirdiğinin anlaşılamaması karşısında, koşulları oluşmadığı halde sanık hakkında TCK"nın 143. maddesi ile cezada arttırım yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘‘TCK"nın 143. maddesinin"" uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılıp sonuç cezanın 5 yıl hapis cezasına indirilmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.