Marka Hakkına Tecavüz - 5179 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/6023 Esas 2016/23678 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/6023
Karar No: 2016/23678
Karar Tarihi: 19.12.2016

Marka Hakkına Tecavüz - 5179 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/6023 Esas 2016/23678 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen karar temyiz edilmiştir. Sanığın marka hakkına tecavüz ve 5179 Sayılı Kanuna aykırılık suçlarından beraatine karar veren mahkeme hükmü temyiz edilmiş ancak itirazlar yerinde görülmemiştir. Mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazları ise 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesiyle değiştirilen Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253 ve 254 maddelerinin uygulanması zorunluluğundan bahisle reddedilmiştir. Ancak, uzlaşmanın satışa arz etme veya satma suçu yönünden de uygulanması zorunlu olduğu, katılanın suçtan doğrudan zarar görmediği halde lehine vekalet ücretine hükmedilmesinin kanuna aykırı olduğu gerekçeleriyle hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak ise 5179 Sayılı Kanun'un 4/1, 10 ve 14. maddeleri, 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'nin 61/7 ve 61/A maddeleri, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253 ve 254. maddeleri, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi gösterilmiştir.

19. Ceza Dairesi 2015/6023 E. , 2016/23678 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Marka Hakkına Tecavüz, 5179 Sayılı Kanuna Aykırılık
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
A)Sanık hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Eyleme ve yükletilen suça yönelik katılan vekilinin ve sanığın temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
B)Mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1)02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde değişiklik yapılarak madde içeriğinden “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile” ibaresinin çıkarılması nedeniyle özel bir etkin pişmanlık hükmü olan 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/7 maddesinin aynı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/A maddesinde düzenlenen satışa arz etme veya satma suçu yönünden de uzlaşma kurumunun uygulanmasına engel teşkil etmemesi, uzlaşmanın soruşturma ve kovuşturmalarda mutlaka öncelikle uygulanması zorunlu bir maddi ceza hukuku ve ceza muhakemesi hukuku kurumu olması karşısında, sanık hakkında 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik CMK’nın 253 ve 254 maddelerinin uygulanması zorunluluğu,
2)-Katılan ...nün suçtan doğrudan zarar görmediği halde lehine vekalet ücretine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı ve katılan vekili ile sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 19/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.