7. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/44645 Karar No: 2016/4412 Karar Tarihi: 25.02.2016
Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/44645 Esas 2016/4412 Karar Sayılı İlamı
7. Hukuk Dairesi 2015/44645 E. , 2016/4412 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :İş Mahkemesi Dava Türü : Alacak
YARGITAY İLAMI
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davacı vekilince istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: Davacı, iş sözleşmesinin haklı bir nedene dayanmaksızın feshedildiğini ileri sürerek bir kısım işçilik alacaklarının tahsili istemiştir. Davalı, davalıya ait işyerinin tarım iş kolunda yer aldığını bu nedenle iş mahkemesinin görevli mahkeme olamayacağını, ayrıca akdin haklı nedenle feshedildiğini ve davacının davalıdan herhangi bir alacağı bulunmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, davacının tarım işinde çalıştığı ve davalıya ait işyerinde çalışan sayısının 50 den az olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmiştir. Mahkeme gerekçesi İş Kanununun 4. maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca, 50"den az işçi çalıştırılan (50 dahil) tarım ve orman işlerinin yapıldığı işyerlerinde veya işletmelerinde bu Kanun hükümleri uygulanmaz düzenlemesine dayanmaktadır. Söz konusu madde hükmünde iş kanununun uygulanması bakımından taraflar arasında iş ilişkisi bulunan hallere dair istisna getirilmiş olup, bu istisnalardan biri de 50"den az işçi çalıştırılan (50 dahil) tarım ve orman işlerinin yapıldığı işyerlerinde veya işletmelerinde İş Kanunu"nun uygulanmayacağıdır. Söz konusu istisna taraflar arasındaki iş ilişkisini ortadan kaldırmamakta sadece tarım işine dair 50"den az işçi çalıştırılan (50 dahil) tarım ve orman işlerinin yapıldığı işyerlerinde veya işletmelerinde bu kanunun uygulanamayacağını belirtmektedir. Dosya içerisinde yer alan iş sözleşmesinde "Tarafların 4857 sayılı İş Kanunun 17,24,25,ve Geçici 6. maddelerindeki hakları kullanma yetkisi saklıdır." düzenlemesine yer verilmiştir. İş sözleşmesindeki bu hüküm ile taraflarca 4857 sayılı İş Kanunun 4. maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi ile getirilen istisna bertaraf edilmiş bulunmaktadır. Şu halde taraflar arasındaki temel ilişki iş sözleşmesine dayandığına ve 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun 1 inci maddesinde iş mahkemelerinin görevi “İş Kanununa göre işçi sayılan kimselerle işveren veya işveren vekilleri arasında iş akdinden veya iş Kanununa dayanan her türlü hak iddialarından doğan hukuk uyuşmazlıklarının çözülmesi” şeklinde tarif edildiğine göre uyuşmazlığın çözümü bakımından görevli mahkeme İş Mahkemesidir. Taraflar arasındaki iş sözleşmesi hükmü nazara alınmadan verilen görevsizlik kararı hatalıdır. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 25.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.