Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/27311 Esas 2014/18591 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/27311
Karar No: 2014/18591
Karar Tarihi: 13.05.2014

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/27311 Esas 2014/18591 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların yargılandığı davada, sanık birinin basit kasten yaralamaya teşebbüs suçundan mahkumiyet hükmüne karşı yapılan temyiz talebi reddedilmiştir. Mahkumiyet hükmü kesinleştiği için adli para cezasının türü ve miktarı belirlenmiştir. Daha sonra sanıklardan üçü hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine de yönelik temyiz talepleri reddedilmiştir. Olayda, sanık A’nın kavgayı başlattığı tespit edilmiş, bunun yanı sıra A’nın haksız tahrik indirimi uygulanmış, ancak diğer sanıklar hakkında haksız tahrik hükümleri uygulanmamıştır. Kanun maddeleri olarak ise 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakındaki Kanuna eklenen geçici 2. madde ve 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi hakkında açıklamalar yer almaktadır.

3. Ceza Dairesi 2013/27311 E. , 2014/18591 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanıklar müdafiilerinin temyiz dilekçesi içeriklerinden temyiz taleplerinin müvekilleri hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik olup katılan sıfatına ilişkin temyiz talebi olmadığı ve katılan ... vekilinin temyiz talebinin bulunmadığı anlaşılarak yapılan incelemede;
1) Sanık ... hakkında basit kasten yaralamaya teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde,
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14/04/2011 tarihinde yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakındaki Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan, sanık müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme uygun REDDİNE,
2) Sanıklar ..., ... ve ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Kovuşturmaya konu olayın sanık ..."ın katılan ..."ın dükkanına giderek “burada delikanlı var mı” dediği ve İrfan"ın kardeşi Erdal ile görüşmek istediği söyleyerek çağırtarak olay yerine gittikleri, daha sonra olay yerine gelen İrfan"ın “Delikanlı arıyormuşsun delikanlı benim ve işte geldim” dediği, sanık ..."ın “Ne kadar delikanlı varsa a...na koyayım” demesi üzerine kavganın başladığı olayda ilk haksız hareketin sanık ..."dan kaynaklanması karşısında, sanık hakkında haksız tahrik indirimi uygulanması, ayrıca sanık ..."ın, sanık ..."e yönelik tahrik oluşturan bir eylemi olmadığı halde sanık ... hakkında haksız tahrik hükümlerinin uygulanması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanıklar müdafiilerinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme aykırı ONANMASINA, 13/05/2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.