Resmi belgede sahtecilik - başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/710 Esas 2020/2543 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/710
Karar No: 2020/2543
Karar Tarihi: 01.06.2020

Resmi belgede sahtecilik - başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/710 Esas 2020/2543 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Adana Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesi, bir kişinin resmi belgede sahtecilik suçu yönünden istinaf başvurusunu esastan reddetti ve başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması suçu yönünden de beraat kararı verdi. Temyiz talebi de reddedildi. Kararda, temyiz isteminin kanun gereği yapılamayacağı belirtildi ve temyiz süresinin yanlış belirtildiği için sanığın yanıltıldığına dikkat çekildi. Resmi belgede sahtecilik suçu için verilen beş yıldan az hapis cezalarına ilişkin istinaf başvurularının esastan reddedilebileceği ifade edildi. Başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması suçu yönünden ise, sanığın beraat hükmünün gerekçesine yönelik bir temyiz isteminin olmadığı belirtildi ve bu nedenle temyizde hukuki yarar gözetilmedi. Kanun maddeleri olarak, 5271 sayılı CMK'nın 296/2-a ve 298. maddeleri kararda açıklandı.

11. Ceza Dairesi 2020/710 E. , 2020/2543 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması
HÜKÜM : Asıl Karar: Resmi belgede sahtecilik suçu yönünden; istinaf başvurusunun esastan reddine, başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması suçu yönünden; beraat
Ek Karar: Temyiz talebinin reddi

5271 sayılı CMK"nin 296. maddesinin 1. fıkrasında; “Temyiz istemi, kanunî sürenin geçmesinden sonra yapılmış veya temyiz edilemeyecek bir hüküm temyiz edilmiş veya temyiz edenin buna hakkı yoksa, hükmü temyiz olunan bölge adliye veya ilk derece mahkemesi bir karar ile temyiz istemini reddeder.” hükmünü haiz olup, aynı maddenin 2. fıkrasında ise; “Temyiz eden, ret kararının kendisine tebliğinden itibaren yedi gün içinde Yargıtaydan bu hususta bir karar vermesini isteyebilir. Bu takdirde dosya Yargıtaya gönderilir. Ancak, bu nedenden dolayı hükmün infazı ertelenemez.” şeklinde düzenleme bulunmasına rağmen, Bölge Adliye Mahkemesinin 14.06.2019 tarihli ek kararında temyiz süresinin 15 gün olarak gösterilmesi suretiyle sanığın yanıltıldığı anlaşıldığından, 19.07.2019 tarihli temyiz dilekçesinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Resmi belgede sahtecilik suçu yönünden, 5271 sayılı CMK"nin 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından; başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması suçu yönünden ise, sanığın beraat hükmünün gerekçesine yönelik bir temyiz isteminin olmadığı, bu itibarla temyizde hukuki yararı bulunmadığından, sanığın bu kararlara yönelik temyiz isteminin reddine ilişkin Adana Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin 14.06.2019 tarihli ek kararına yönelik temyiz istemi yerinde görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nin 296/2 ve 298. maddeleri uyarınca esastan REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin Adana Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmesine, 01.06.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.