5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/11926 Esas 2021/5229 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11926
Karar No: 2021/5229
Karar Tarihi: 17.05.2021

5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/11926 Esas 2021/5229 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık suçundan mahkumiyet hükmü veren yerel mahkemenin temyiz edilmesi üzerine incelenmiştir. Temyiz sebeplerinden hiçbirinin yerinde görülmemesine rağmen, 5607 Sayılı Kanunun 5/2. maddesine eklenen fıkra ile etkin pişmanlık uygulamasının kovuşturma aşamasında mümkün hale geldiği ve ilgili hükümlerin uygulanma koşullarının araştırılması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, ceza tayininde asgari hadden hakça oranda uzaklaşılarak cezanın belirlenmesi gerektiği ve hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise Anayasa Mahkemesinin bazı hükümlerinin iptal edildiği için yeniden değerlendirme yapılması gerektiği belirtilmiştir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri: 5607 Sayılı Kanunun 5/2. maddesi, 5237 Sayılı TCK'nın 7., 53., 61. ve 3/1. maddeleri, 7242 sayılı Kanun'un 62. ve 63. maddeleri ve 5607 Sayılı Kanuna eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası.

19. Ceza Dairesi 2019/11926 E. , 2021/5229 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun"un 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun"un 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun"un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası mucibince ilgili hükümlerin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı araştırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yerel mahkemece yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
2- 5237 sayılı TCK"nin 61 ve 3/1. maddeleri uyarınca, alt ve üst sınırlar arasında temel ceza belirlenirken, suçun işleniş biçimi, suçun işlenmesinde kullanılan araçlar, suçun işlendiği zaman ve yer, suçun konusunun önem ve değeri, meydana gelen zarar veya tehlikenin ağırlığı, failin kastı ve işlenen suçun ağırlığıyla orantılı olarak asgari hadden hakça oranda uzaklaşılarak ceza tayini gerekirken, hapis ve adli para cezasında fazla miktarda teşdit uygulanmak suretiyle ceza tayin edilmesi,
3- Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Kanuna aykırı, sanık ile katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKMÜN, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 17/05/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.