5015 sayılı kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/11500 Esas 2016/1153 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ...1. Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5015 sayılı kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme ve müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1- Sanığın adli sicilindeki kayıtlardan birinin silinme koşulları oluşmuş mahkumiyet hükmü, diğerinin de hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin olması nedeniyle yasal engel oluşturmadıkları gözetilerek; CMK.nun 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması müessesesine engel hali bulunmayan ve talimatla alınan savunmasında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumunun uygulanmasını talep eden ve zarar varsa giderebileceğini söyleyen sanığın, talimat ekinde KEMT varakasının olmadığı nazara alınarak, kamu zararından haberdar olmadığı anlaşılmakla; sanığa dava konusu eşyanın tarafsız bilirkişi tarafından belirlenecek cif değere istinaden gümrük idaresince hesaplanacak "eşyanın ithalinde öngörülen gümrük vergileri ve diğer eş etkili vergiler ile mali yükler toplam tutarı" olan miktarın kamu zararı olduğunun bildirilmesi ve sonucuna göre, gerektiğinde Ceza Muhakemesi Kanunun 231/9 fıkrası da gözetilerek bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi,
2- Gün adli para cezası paraya çevrilirken, uygulama maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK. nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3- 24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Sanık hakkında verilen uzun süreli ve erteli hapis cezasının kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK.nun 53/1. maddesi uyarınca belli hakları kullanmaktan yoksun bırakmaya karar verilirken, anılan yasa maddesinin 3. fıkrasının "Mahkum olduğu hapis cezası ertelenen veya koşullu salıverilen hükümlünün kendi altsoyu üzerindeki, velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yukarıdaki fıkralar hükümleri uygulanmaz" amir hükmü dikkate alınarak, TCK.nun 53/1-c bendinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın kendi alt soyu dışındakiler yönünden uygulanması gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
4- Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında denetim süresinin herhangi bir yükümlülük belirlenmeden veya uzman kişi görevlendirmeden geçirilmesine ve sanığın denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verilirken uygulama madde ve fıkralarının gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK 232/6. maddesine aykırı davranılması,
5- TCK 51/8. maddesi gereğince denetim süresinin iyi halli olarak geçirilmesi halinde cezanın infaz edilmiş sayılacağının ihtarının yapılmaması,
6- 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nın 324. maddesinin 4. fıkrasına eklenen ek cümle uyarınca devlete ait yargılama giderlerinin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması halinde bu giderin Devlet Hazinesi üzerinde bırakılması gerektiği gözetilmeden 16,80 TL yargılama giderinin sanığa yükletilmesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03/02//2016 günü oybirliğiyle karar verildi.