Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2014/12021 Esas 2014/18569 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/12021
Karar No: 2014/18569
Karar Tarihi: 13.05.2014

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2014/12021 Esas 2014/18569 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar temyiz edilmiştir. Temyiz incelemesi sonucunda, sanığın hapis cezasına mahkum edilmesine ve 5237 sayılı TCK'nin 53/1. maddesi gereği certain haklarından mahrum bırakılmasına karar verilirken, hakların ne zaman kullanılabileceği konusunda dikkat edilmemiştir. Ayrıca, sanığın meşru savunma hakkı olduğu gözetilmeden, hüküm kurulmuştur. Bu nedenle, karar bozulmuştur ve sanığa verilen cezada hak yoksunlukları ile ilgili kısım çıkarılarak, belirli koşullar altında hakları kullanamayacağı belirtilmiştir. Sanık ayrıca meşru savunma haklarına sahip olduğu için, beraatine karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyledir: Sanık hakkında verilen hükmün yapılan temyiz incelemesinde 5237 sayılı TCK'nin 53/1. maddesi, 53/1-c maddesi, 53/3. maddesi ve 25/1. maddesi ile 5271 sayılı CMK'nin 223/2-d maddesi kullanılmıştır.

3. Ceza Dairesi 2014/12021 E. , 2014/18569 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığına dair,

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1)Sanık ... hakkında verilen hükmün yapılan temyiz incelemesinde:
Diğer temyiz itirazların reddine, ancak;
Sanığın, hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilirken, 5237 sayılı TCK"nin 53/1-c maddesinde belirtilen hakları kendi altsoyu üzerinde koşullu salıverilme tarihine kadar, kendi altsoyu dışındakiler bakımından hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kullanamayacağına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2)Sanık ... hakkında verilen hükmün yapılan temyiz incelemesinde:
Diğer temyiz itirazlarıınn reddine, ancak;
Meşru savunmanın hukuka uygunluk nedeni olduğu, bu sebeple sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 25/1. maddesi delaletiyle 5271 sayılı CMK"nin 223/2-d maddesi gereğince beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince, sanık ... hakkındaki hüküm fıkrasının hak yoksunlukları ile ilgili kısmının hüküm metninden çıkarılarak yerine “Sanığın 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesinin a, b, c, d, e bentlerinde belirtilen hak ve yetkileri kullanmaktan mahkûm olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki TCK"nin 53/1-c maddesinde belirtilen velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan ise 5237 sayılı TCK"nin 53/3. maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle, sanık ... hakkındaki hüküm fıkrasında yer alan ""...TCK"nin 25/1 maddesi gereği ..."a takdiren ceza verilmesine yer olmadığına"" ibaresinin hüküm metninden çıkarılarak yerine "sanığın 5237 sayılı TCK"nin 25/1. maddesi delaletiyle 5271 sayılı CMK"nin 223/2-d maddesi gereğince beraatine" ibaresinin eklenmesi suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.