Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü’nün 03.02.2020 tarih ve 2019/16363 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 17.02.2020 tarih ve KYB-2020/19511 sayılı ihbarname ile;
213 Sayılı Vergi Usul Kanunu"na muhalefet suçundan sanık ..."ın, anılan Kanun"un 359/b ve 5237 Türk Ceza Kanunu"nun 62/1. maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Bakırköy 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 16/04/2019 tarihli ve 2018/223 esas, 2019/307 sayılı kararının İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesinin 12/06/2019 tarihli ve 2019/4063 esas, 2019/4142 sayılı kararı ile istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilerek kesinleşmesini müteakip, sanık müdafiinin yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine ilişkin Bakırköy 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 08/07/2019 tarihli ve 2018/223 esas, 2019/307 sayılı ek kararının "Benzer bir olay sebebiyle, Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 11/11/2005 tarihli ve 2005/9295 esas, 2005/10869 karar sayılı ilamında "....sanık hakkında aynı suçtan dolayı İstanbul 11. Asliye Ceza Mahkemesine mükerrer dava açıldığı, davanın mahkumiyet hükmü ile sonuçlanıp kesinleşen ilamın tamamen infaz edildiği olgusu, hükmün kesinleşmesinden sonra infaz aşamasında tespit edildiğinden yargılama sona erdikten sonra ortaya çıkan ve mahkemesince bilinmeyen bu hususun ilk kez yazılı emir yoluyla incelenmesi olanaksız olup, sonradan ortaya çıkan delillerin değerlendirilmesi için başvurulacak yasal yollar tükenmediğinden yasa yararına bozma koşulları oluşmamıştır..." şeklinde belirtildiği üzere, sanık hakkındaki iş bu yargılama dosyasına konu olayda, sanığın 2008 yılında 213 sayılı Kanun"a aykırı şekilde sahte fatura kullanma eylemine ilişkin olarak mahkumiyet kararı verildiği, adı geçen sanığın daha önce yine 2008 yılında sahte fatura kullanma eylemine ilişkin olarak Bakırköy 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 27/11/2018 tarihli ve 2014/50 esas, 2018/796 sayılı kararı ile 213 sayılı Kanun"un ilgili maddeleri uyarınca cezalandırılmasına karar verildiği, bu itibarla tarafları, konusu ve zamanı aynı olan tek bir eylem ile ilgili mükerrer yargılama yapıldığı cihetle, hükmün kesinleşmesinden sonra infaz aşamasında ilk defa ortaya çıkan bu durumun 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 311/1-e maddesi kapsamında yargılamanın yenilenmesi yolu ile giderilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde talebin reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden” bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, bozulması istenilmiş olmakla,
Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Sanık ... hakkında, 29.01.2014 tarih ve 2014-A-1556/3 sayılı vergi tekniği raporunda açıklandığı üzere, Damla Dinç Moda Tekstil San. Tic. Ltd. Şti."nin yetkilisi sıfatıyla, 2008 takvim yılında Gönül Yalçın isimli mükellef tarafından düzenlenen sahte faturaları kayıtlarına intikal ettirmek suretiyle sahte fatura kullandığı belirtilerek, 14.03.2014 tarihli iddianame ile açılan kamu davasına istinaden yapılan yargılama sonucunda, Bakırköy 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.04.2019 tarihli 2018/223 Esas ve 2019/307 Karar sayılı kararı ile sanığın 213 sayılı VUK"nin 359/b, TCK"nin 62. maddesi uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırıldığı, bu kararın İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesinin 12.06.2019 tarihli 2019/4063 Esas ve 2019/4142 Karar sayılı ilamıyla, istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmek suretiyle kesinleştiği, sanık hakkında aynı mükellefiyetine ilişkin 06.11.2013 tarih ve 2013-A-1556/76 sayılı vergi tekniği raporu esas alınarak, 2008 takvim yılında sahte fatura kullanma suçunu işlediğinden bahisle 08.01.2014 tarihinde de ayrı bir iddianame düzenlendiği, bu davaya konu yargılama neticesinde, Bakırköy 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.11.2018 tarihli 2014/50 Esas ve 2018/796 Karar sayılı kararı ile sanığın başka suçlarının yanında, incelemeye konu "2008 takvim yılında sahte fatura kullanma" suçundan, 213 sayılı VUK"nin 359/b, TCK"nin 43 ve 62. maddeleri uyarınca 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırıldığı ve bu kararın da İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesinin 19.03.2019 tarihli 2019/1154 Esas ve 2019/1995 Karar sayılı ilamıyla, istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmek suretiyle kesinleştiği, sanık müdafinin Bakırköy 10. Asliye Ceza Mahkemesine hitaben yazmış olduğu 18.06.2019 tarihli dilekçesi ile mükerrer yargılama yapıldığından bahisle yargılamanın yenilenmesini talep ettiği, Bakırköy 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 08.07.2019 tarihli 2018/223 Esas ve 2019/307 Karar sayılı ek kararı ile "mükerrer yargılama yapıldığı, ancak bu hususun CMK"nin 311. maddesi kapsamında ileri sürülemeyeceği, mahkeme kararına karşı kanun yararına bozma yoluna gidilmesi gerektiği" şeklindeki gerekçeyle, talebin reddine karar verildiği belirlenerek yapılan incelemede;
Kesinleşen bir hükümle sonuçlanmış bir davanın, hangi hallerde hükümlü lehine yargılamanın yenilenmesi yoluyla tekrar görülebileceği 5271 sayılı CMK"nin 311. maddesinde tahdidi olarak sayılmış olup, somut olayda; 14.03.2014 tarihli iddianame ile açılan kamu davasına konu sahte faturaların, Gönül Yalçın isimli mükellef tarafından düzenlendiği, 08.01.2014 tarihli iddianameye konu faturaların ise, ayrıntıları 06.11.2013 tarihli 2013-A-1556/76 sayılı vergi tekniği raporunda belirtildiği üzere, 38 farklı mükellef tarafından düzenlendiği, ancak bu mükellefler arasında Gönül Yalçın"ın bulunmaması nedeniyle mükerrer davadan bahsedilemeyeceği, buna karşın sanığın aynı takvim yılında farklı mükelleflerden temin ettiği sahte faturaları kullandığına ilişkin tespitin yeni bir suçu oluşturmayıp, zincirleme suç kapsamında kaldığı, zincirleme suça dahil olan bir suçtan dolayı, bu durum gözetilmeksizin mahkûmiyet hükmü verilmiş ve kesinleşmiş ise, ikinci suçla ilgili olarak, TCK’nin 43. maddesinin uygulanması suretiyle yeni bir hüküm kurulup, kesinleşen hükümdeki sonuç cezanın mahsubunun gerekeceği, her iki mahkeme kararının da istinaf incelemesinden geçerek kesinleşmiş olması karşısında, bu kararlara yönelik olarak kanun yararına bozma yoluna gidilemeyeceği, ayrıca zincirleme suç hükümlerinin uygulanmaması suretiyle fazla ceza tayin edilmesine ilişkin Bakırköy 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.04.2019 tarihli 2018/223 Esas ve 2019/307 Karar sayılı kararındaki bu hukuka aykırılığın, yargılamanın yenilenmesi yoluyla giderilmesinin de mümkün bulunmadığı, 5271 sayılı CMK"nin 308/A maddesi kapsamında, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesi"nin 12.06.2019 tarihli 2019/4063 Esas ve 2019/4142 Karar sayılı "esastan red" kararına karşı Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından sanık lehine itiraz yoluna başvurularak hukuka aykırılığın giderilebileceği anlaşılmakla; Bakırköy 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 08.07.2019 tarihli 2018/223 Esas ve 2019/307 Karar sayılı ek kararına yönelik kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görülmediğinden REDDİNE, müteakip işlemlerin mahallinde takdir ve ifasına, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 01.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.