Esas No: 2020/33423
Karar No: 2022/11086
Karar Tarihi: 01.06.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/33423 Esas 2022/11086 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hırsızlık suçundan mahkum olmuş ancak konut dokunulmazlığının ihlali suçundan zamanaşımı süresi içinde işlem yapılamamıştır. TCK'nın 53. maddesinde yer alan hak yoksunlukları uygulanırken, bu madde 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile değiştirildiği için infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ancak, TCK'nın 53/1-b maddesi Anayasa Mahkemesi kararı ile iptal edildiği için uygulanma olanağı bulunmamaktadır. Bu nedenle sanığın hapis cezası ile mahkumiyeti gereği TCK'nın 53/1. maddesinin \"a, c, d, e\" bentlerindeki haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmiştir. Kararın açıklanmasında TCK'nın 53/1-a-c-d-e ve 53/1-c maddeleri detaylı olarak açıklanmıştır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan zamanaşımı süresi içinde işlem yapılması olanaklı görülmüştür.
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, sanığın olay tutanağına göre başka bir sokak üzerinde yakalandığının anlaşılması karşısında suç tamamlandığı halde hakkında teşebbüs hükümlerinin uygulanması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış,dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;
TCK’nın 53/1-b maddesinin, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması da nazara alınarak kasten işlemiş olduğu suçtan hapis cezası ile mahkûmiyetinin yasal sonucu olarak sanığın TCK’nın 53/1. maddesinin “a, c, d, e” bendinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, ancak “Kendi altsoyu” üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Yasa'nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan hüküm fıkrasından TCK'nın 53.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkarılarak yerine, “Sanığa verilen hürriyeti bağlayıcı ceza gereği 5237 sayılı TCK'nın 53/1-a-c-d-e bentlerindeki haklardan infaz tamamlanıncaya kadar, aynı Yasa'nın 53/1-c maddesinde belirtilen “Kendi altsoyu” üzerindeki velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin koşullu salıverme tarihine kadar uygulanmasına” karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01.06.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
