MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacılar vekili tarafından, davalı aleyhine 20.02.2013 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; dosyanın diğer sulh hukuk mahkemelerine tevzi edilmek üzere Bakırköy Sulh Hukuk Mahkemeleri Tevzi Bürosuna gönderilmesine dair verilen 27.06.2013 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava 323 ada, 4 parsel sayılı ve 763,20 m2 alanlı taşınmazın üzerinde ortaklığın satış sureti ile giderilmesi isteğine ilişkindir.
Mahkemece taşınmazın muristen intikal etmediği, intikallerin yapılmış olduğu ve davanın miras nedenli ortaklığın giderilmesine ilişkin bulunmadığı belirtilerek talebin reddine ve davanın miras nedenli olmaması nedeniyle talep halinde ve karar kesinleştiğinde dosyanın diğer Sulh Hukuk Mahkemelerine tevzi edilmek üzere Bakırköy Hukuk Mahkemeleri Tevzi Bürosuna gönderilmesine, davacının yaptığı masrafların üzerinde bırakılmasına, davalı vekili yararına karar tarihindeki tarife gereğince hesaplanan 660 TL ücreti vekaletin davacıdan alınarak davalı ... vekiline verilmesine, karar verildiği görülmüştür.
Kararı, ... vekili temyiz etmiştir.
Bir yerde aynı mahkemeden birden fazla bulunuyorsa bunlar arasındaki ilişki genel anlamda iş bölümü ilişkisidir. Birden fazla mahkemenin kurulmuş olmasının temel sebebi iş yükünün dağıtılması ve azaltılmasıdır. Aynı mahkemenin iş bölümü nedeniyle verdiği gönderme kararı nihai karar olmayıp ara kararı niteliğindedir. Bu sebeple esas hükümle birlikte temyiz edilebilir. Mahkemenin iş bölümü üzerine vermiş olduğu gönderme kararı diğer nihai kararlardan farklı olarak tek başına temyiz edilemediğinden verildiği anda kesin bir karardır. (İBK, 24.04.1967, 12/3; İBK, 11.10.1976, 5/5 RG, 07.12.1976, 15782.) Aynı mahkemenin iş bölümü nedeniyle verdiği gönderme kararı temyiz edilebilecek nitelikte nihai karar değildir. Bu nedenle temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Davalı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, gereksiz yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 23.06.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.