Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/29282 Esas 2014/18529 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 9 - 2012/316497
MAHKEMESİ : Tekirdağ 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 18/09/2012
NUMARASI : 2010/21 (E) ve 2012/262 (K)

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Müsaderesi talep edilen adli emanette kayıtlı suçta kullanılan eşya ile ilgili olarak bir karar verilmemiş ise de, müsadere konusunda zamanaşımı süresince karar verilmesi mümkün görüldüğünden bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanığın Cumhuriyet Başsavcılığınca alınan 15.05.2009 tarihli ifadesindeki müşteki tarafından kendisine cinsel tacizde bulunulması nedeniyle bunalıma girdiğine, intihara teşebbüs ettiğine, psikolojisinin bozulduğuna, olay anını hatırlamadığına, olaydan sonra bir süre Bakırköy Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesinde tedavi gördüğüne dair savunmaları, sanığın dosya içerisinde bulunan 19.03.2012 havale tarihli dilekçesi ekinde bulunan İstanbul Tıp Fakültesi Çocuk Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalının 14.02.1999 tarihli rapor örneğinde adı geçene orta derecede zeka geriliği+davranış bozukluğu tanısı konulduğunun bildirilmesi karşısında, Adli Tıp Kurumu 4. İhtisas Kurulundan ya da tam teşekküllü ruh sağlığı ve hastalıkları hastanesinden sanığın 5237 sayılı TCK"nin 32. maddesi kapsamında akıl hastalığı bulunup bulunmadığı hususunda rapor aldırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken eksik kovuşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2) Kabule göre de;
a) Sanığın, ceza infaz kurumunda kütüphanede birlikte çalıştığı müşteki Anıl"ın kendisine cinsel tacizde bulunması üzerine eylemini gerçekleştirdiğini savunması karşısında, sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi uyarınca haksız tahrik koşullarının oluşup oluşmadığının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
b) Sanık hakkında, 5237 sayılı TCK"nin 58/3. maddesi gözetilerek 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesindeki seçimlik cezalardan hapis cezası tercih edilmiş olmakla birlikte, bu cezanın 5237 sayılı TCK"nin 50/2. maddesi uyarınca yeniden adli para cezasına çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi,
c) Sanık hakkında tayin olunan gün adli para cezası, bir gün karşılığı 20 TL"den adli para cezasına çevrilirken uygulama maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca kısmen istem gibi BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, 12.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.