Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/7751 Esas 2019/524 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7751
Karar No: 2019/524
Karar Tarihi: 29.01.2019

Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/7751 Esas 2019/524 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ceza Dairesi tarafından verilen 2018/7751 E., 2019/524 K. kararında, suça sürüklenen çocuk hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak hüküm incelendiğinde mağdurenin ifadelerinin doğrulanamadığı ve suç tarihi konusunda da belirsizlikler bulunduğu görülmektedir. Bu sebeple çocuğun hürriyeti kısıtlayan suçundan verilen hüküm hukuka uygun bulunarak istinaf başvurusu reddedilmiştir. Ancak çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan verilen hüküm hukuka aykırı bulunarak istinaf başvurusu kabul edilmiştir.
Kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a, 299/1, 298, 230/1-b, 289/1-g, 302/2-4.

14. Ceza Dairesi 2018/7751 E. , 2019/524 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇA SÜRÜKLENEN
ÇOCUK : ...
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Suça sürüklenen çocuğun atılı suçlardan mahkumiyetine dair Karşıyaka 2. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 07.11.2017 gün ve 2017/114 Esas, 2017/418 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle, 5271 sayılı CMK"nın 299/1. maddesi gereğince takdiren duruşmasız yapılan incelemede gereği düşünüldü:
Suça sürüklenen çocuk hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Hükmedilen cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, suça sürüklenen çocuk ile müdafii ve katılan mağdure vekilinin anılan hükme ilişkin temyiz istemlerinin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Suça sürüklenen çocuk hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Olayın intikal şekli ve zamanı, mağdurenin aşamalardaki çelişkili ifadeleri, 13.03.2016 tarihinde Menemen ilçesinde gerçekleşen hırsızlık olayına ilişkin verdiği bazı bilgilerin teyit edilememesi, suça sürüklenen çocuğun aşamalarda abisine ait internet kafede tanıştığı mağdureyle facebook üzerinden görüştüğünü, bunun dışında onunla birlikte 27 plakalı çalıntı araçla hırsızlık yapmaya gitmediğini belirtmesi karşısında, suça sürüklenen çocuğun hırsızlık eyleminin gerçekleştirildiği tarihte kullandığı cep telefonuna ait baz istasyonlarını gösterir hts kayıtlarının temin edilmesi, çalıntı araçla ilgili mahal kolluk birimlerine yapılmış resmi başvuru olup olmadığının araştırılması ve suça sürüklenen çocuğun ifadesinde geçtiği şekilde suç tarihi dönemde internet kafe işleten abisinin bulunup bulunmadığı araştırıldıktan sonra hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği, ilk derece mahkemesinin kabul gerekçesinde belirtildiği şekilde mağdurenin istikrarlı ve tutarlı ifadeleri bulunmadığı ve mağdurenin ifadelerinin dosya arasındaki delillerle de doğrulanmadığı halde bu gerekçelerle kurulan hükmün 5271 sayılı CMK"nın 230/1-b. maddesindeki şartları taşımadığı nazara alınarak çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurduğu mahkûmiyet hükmüne yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine, yazılı şekilde esastan reddine karar verilmesi suretiyle aynı Kanunun 289/1-g. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuk ve müdafii ile katılan mağdure vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesinin 09.01.2018 gün ve 2017/4121 Esas, 2018/56 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, 29.01.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.