Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle öldürme
Hüküm :TCK"nın 85/1, 62, 53/1, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet, sürücü belgesinin geri alınması.

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık ve mahalli Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Cumhuriyet Savcısının hükmü sanık lehine temyiz ettiğinin tespit edilerek yapılan incelemede;
263 promil alkollü olduğu tespit edilen sanığın saat 22:30 sıralarında aracı ile direksiyon hakimiyetini kaybederek solundan yol dışına çıkıp, 70 m ilerdeki DSİ Bakımevi binası duvarına ve beton direğe çarpması sonucu aracındaki ...’ın ölümüne, şikayetçi olmayan ...’ın basit tıbbi müdahale ile giderilebilir derecede yaralanmasına neden olduğu olayda, sanığın tam kusurlu olduğunun tespit ve kabul edilmesi karşısında; iki sınır arasında temel ceza belirlenirken adalet, hakkaniyet ve nasafet kurallarına uygun makul bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, asgari hadden temel ceza tayini ile sanık hakkında TCK’nın 85/1, 22/3. maddeleri gereğince tayin edilen 2 yıl 8 ay hapis cezası üzerinden TCK’nın 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapıldığı sırada 2 yıl 2 ay 20 gün yerine 1 yıl 14 ay 20 gün hapis cezası belirlenerek sanık hakkında eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ve mahalli Cumhuriyet Savcısının yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık hakkında tayin edilen temel cezanın bilinçli taksir nedeni ile arttırılması sırasında uygulanan Kanun ve maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK’nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2-Taksirli suçlarda TCK’nın 53/1. maddesinde yazılı hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının (2.) bendine “taktiren” ibaresinden önce gelmek üzere “TCK’nın 22/3. maddesi gereğince” ibarelerinin eklenmesi ve (8.) bendinin hükümden çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25/02/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.