Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle yaralama
Hüküm :TCK"nın 89/1, 62, 51/1-3. maddeleri gereğince mahkumiyet, erteleme.


Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Belediyede zabıta olan sanığın idaresindeki resmi zabıta aracı ile dilencilerin toplanması için yapılan yardım çağrısı üzerine aracının tepe lambasını yakıp, sola dönülmez levhasına rağmen soluna döndüğü sırada sağındaki caddeden kendisine yanan yeşil ışıkta kavşak alanına girip, seyrine devam eden katılan ... idaresindeki motosiklete çarpması sonucu katılanın basit tıbbi müdahale ile giderilebilir derecede yaralanmasına neden olduğu olayda, sanığın tam kusurlu olduğunun tespit ve kabul edilmesi karşısında; iki sınır arasında temel ceza belirlenirken adalet, hakkaniyet ve nasafet kurallarına uygun makul bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, asgari hadden ceza tayini ile belediye zabıta araçlarının, 2918 sayılı Trafik Kanunu’nun 71. maddesinde sayılıp “Kanun ve yönetmelikte yazılı trafik kısıtlama ve yasaklarına bağlı olmadıkları” bildirilen araçlardan olmadığının gözetilmeyerek eyleminde bilinçli taksirin koşulları oluşan sanık hakkında TCK’nın 22/3. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 25/02/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.